گل و گیاه ظرافت

پیاز یکی از قدیمی‌ترین گیاهان مورداستفاده انسان بوده است به‌طوری‌که حتی در اسناد به‌جامانده از تمدن مصری‌ها هم نشانه‌هایی از آن دیده می‌شود. پیاز گیاهی دوساله و غده‌ای و ریشه‌دار است که خواص و فواید زیادی دارد و در تمام فرهنگ‌های غذایی مورداستفاده قرار می‌گیرد همچنین به علت داشتن خواص دارویی فراوان در طب سنتی نیز استفاده می‌شود. در ادامه با ما همراه باشید تا با مراحل کاشت پیاز آشنا شوید.

انتخاب بذر

در اولین مرحله باید بذر پیاز موردنظر خود را انتخاب کنید. انتخاب بذر پیاز به عوامل متعددی بستگی دارد. پیاز رقم‌های مختلفی دارد مانند پیاز زرد، پیاز شیرین، پیاز سفید، پیاز قرمز و غیره. بذر پیاز را فروشگاه‌های معتبر تهیه کنید تا کیفیت و قوه نامیه آن تضمین شده باشد. بذر پیاز خوب با اطمینان تعداد محصول مناسب در مزرعه یا گلدان را تأمین می‌نماید. اگر انواع پیاز را نمی‌شناسید می‌توانید از فروشگاه‌های بذر و محصولات کشاورزی مشاوره بگیرید یا در اینترنت جستجو کنید.

آب‌وهوا

این گیاه سبزی فصل خنک است و بهترین رشد و نمو را در درجه حرارت ۲۵-۱۲ درجه سانتی‌گراد دارد

خاک

پیاز نیازمند خاک نیمه سنگین (خاک‌های شنی لومی)، حاصلخیز با زهکش مناسب و فاقد سله است. بذر پیاز نسبت به اسیدی بودن خاک بسیار حساس است و اسیدیته مناسب برای پیاز ۸٫۶ – ۶ می‌باشد.

کود

استفاده از کودهای دامی پوسیده در افزایش عملکرد و تولید محصول با کیفیت خوب مؤثر است.

فاصله بذر

بذر پیاز را معمولاً روی پشته‌هایی به فاصله ۳۵ الی ۴۵ سانتیمتر برای کشت یک ردیفه می‌کارند و برای کشت دو ردیفه، عرض را دو برابر در نظر می‌گیرند. برای تولید پیاز فواصل بین بوته‌ها ۷ الی ۱۰ سانتیمتر است.

مراحل کاشت پیاز

کاشت بذر پیاز را به‌صورت مرحله‌به‌مرحله بررسی می‌کنیم.

۱- انتخاب بذر مناسب برای کاشت پیاز

حال که با عوامل کلیدی و مهم در فرایند کاشت پیاز آشنا شدید می‌توانید با انتخاب بذر پیاز مناسب اقدام به کاشت پیاز کنید.

۲-زمان کاشت

اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که دارای زمستان‌های سرد است باید در فصل بهار اقدام به کاشت بذر پیاز کنید. برای این منظور باید در ماه‌های خرداد یا تیر کاشت بذر پیاز را آغاز کنید.

۳- خیساندن بذر

اگر در خانه می‌خواهید بذر پیاز بکارید باید ابتدا باید سرمادهی را شروع کنید. برای این منظور باید تعداد بذر پیازی که می‌خواهید بکارید را لای یک دستمال کاملاً مرطوب قرار دهید دستمال را در کیسه فریزر گذاشته سپس به مدت یک روز آن را در یخچال قرار دهید. شب کیسه را در آورده تا بذرها هم دمای محیط شوند. دوباره صبح روز بعد این کار را تکرار کنید. به مدت ۳ هفته باید این عملیات تکرار شود تا بذر پیازها جوانه بزند. به‌محض آنکه بذر پیازها جوانه زد آن‌ها را در زمین، باغچه یا گلدان بکارید.

۴- انتخاب گلدان

حالا یک گلدان عمیق (۳۰ سانتی‌متر) که با خاک خوب، غنی و با زهکشی مناسب پر شده است را آماده کنید.

۵- آفت زدایی گلدان

حتماً گلدان را قبل از کاشت به‌خوبی بشویید تا از خطر هر گونه افت یا بیماری به دور باشید.

۶- ایجاد شیار

بر روی سطح خاک شیارهایی ایجاد کنید. فاصله این شیارها باید ۳۰ سانتیمتر از یکدیگر باشد تا برگ‌های پیاز بتواند به‌راحتی نفس بکشند و رشد کنند.

۷- قرار دادن مکان گلدان

در سطح خاک شیارهایی به عمق یک سانتی‌متر ایجاد کنید. درون شیارها، جوانه‌های پیاز را بکارید سپس روی جوانه‌ها را خاک نرم بپوشانید. با اسپری آبپاش سطح خاک را مرطوب کنید. گلدان را مکانی آفتابی قرار دهید.

۸- آبیاری

پیاز برای رشد به آبیاری منظم و زیاد احتیاج دارد. اگر آبیاری به حد کافی نباشد رشد گیاه متوقف می‌شود. خاک پیاز هیچ‌گاه نباید خشک شود و باید در روزهای گرم، سطح محوطه کاشت را با یک نایلون پوشانده تا رطوبت گیاه تأمین شود. در بهترین شرایط رشد، ۳۰ الی ۶۰ روز بعد از کاشت باید پیازها آماده و رسیده شوند.

برای خرید بذر پیاز و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فرم فلفل شیرین سبز کشیده و رنگ آن سبز روشن و طعمش شیرین بوده و مناسب تازه خوری است. این فلفل به رنگ سبز بوده ولی اگر بیش‌ازاندازه بر روی بوته بماند به رنگ قرمز درمی‌آید و ممکن است مزه آن تند شود. آبیاری به‌اندازه در حفظ طعم شیرین آن مؤثر است. بذر فلفل سبز شیرین به مدت ۷۵ تا ۸۰ روز بعد از کاشت شروع به باردهی می‌کند و تا قبل از شروع سرما محصول دهی را ادامه می‌دهد. در فصل سرما نیز می‌توانید (اگر در گلدان کاشته‌اید) آن را به‌جای گرم‌تر منتقل کنید و در تمامی سال از برداشت محصول آن لذت ببرید. بوته‌های این فلفل نسبتاً پربار بوده و بهتر است آن را در آفتاب کامل یا سایه جزئی کاشت، برای کاشت گلدانی باید دقت شود در محیطی قرار بگیرد که روزانه حداقل ۶ تا ۷ ساعت نور کافی داشته باشد. (پشت پنجره‌های نورگیر یا بالکن محفوظ از سرما)

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

گیاه بامیه با نام علمی Abelmoschus esculentus گیاهی است گل‌دار از خانواده پنیرکیان و زادگاهش آسیا یا آفریقاست. مصری‌ها در قرن ۱۲ یا ۱۳ میلادی این گیاه را می‌کاشته‌اند. بامیه گیاهی یک‌ساله و ساق آن علفی است که به‌تدریج چوبی می‌شود. در اروپای شرقی در اطراف دریای مدیترانه بیش از سایر نقاط از این سبزی مصرف می‌شود. در ترکیه بامیه را خشک و برای مصرف زمستان ذخیره می‌کنند. در ایران برای تهیه خورشت بامیه از آن استفاده می‌شود که غذای معروف جنوب ایران است. بامیه گیاهی است گرمسیری که در نقاط سرد، کم‌رشد و کم‌محصول می‌شود. گیاه دارای ساقه راست، پوشیده از تار و ارتفاع ۵/. تا ۱ متر (گاهی ۲ متر) است. برگ‌هایی به شکل قلب تخم فرعی مرکب از ۵–۳ لوب و گل‌هایی منفرد در کناره برگ‌ها دارد. رنگ گلبرگ‌های آن زرد ولی در قسمت وسط قرمزرنگ است. میوه هرمی شکل، دراز و محتوی دانه‌های پوشیده از تار دارد. این گیاه اولین بار در ایران در شهر سرخس کشت و برداشت شد. گل‌های سفید یا کرمی بامیه بسیار زیباست و همچنین خوراکی بوده و برخی به خاطر گل‌های زیبایش بامیه را به‌صورت تزئینی در گلدان می‌کارند.

کاشت

بامیه همانند صیفی‌جات دیگر محصول فصل گرم است و بعد از رفع سرمای بهاره اقدام به کاشت بامیه می‌کنند. بامیه را به‌صورت مستقیم در زمین اصلی می‌کارند و نشاء کاری آن رایج نیست. بامیه معمولاً در تمامی خاک‌ها عمل می‌آید ولی اگر خاک ضعیفی دارید می‌توانید از کودهای دامی استفاده کنید. ولی بهتر است برای بهتر نتیجه گرفتن از بسترهای کشت آماده همانند پیت ماس و کوکوپیت استفاده کنید. ابتدا بذرها را به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در آب خیس کنید. این عمل کمک زیادی به جوانه زدن می‌کند. بامیه را هم داخل گلدان و هم زمین می‌توان کاشت. در هر گلدان یک گیاه کافی است. برای کاشت در زمین فاصله بین بوته‌ها را ۳۰ تا ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بذر بامیه را بعد از خیس کردن در عمق ۱ تا ۱٫۵ سانتی‌متری بکارید و روی آن خاک نرم بریزید. در هر گود بهتر است بیش از یک عدد بذر قرار دهید. جوانه‌زنی بامیه به‌راحتی انجام نمی‌گیرد. لذا قرار دادن تعداد ۲ یا ۳ عدد بذر در هر گود احتمال داشتن گیاه بامیه را بالا می‌برد. بعد از رشد بذرها و چهار برگه شدن گیاه، گیاهانی که ضعیف‌تر است را حذف کنید و بوته‌های قوی‌تر را نگه‌دارید.

این گیاه احتیاج به آبیاری زیاد و عمیق دارد. مخصوصاً آبیاری مرتب در اوایل جوانه‌زنی و رشد بوته و حداقل هفته‌اى یک‌بار آبیارى براى تولید حداکثر محصول ضرورى است. اگر در گلدان اقدام به کاشت نموده‌اید هفته‌ای دو یا سه بار آبدهی نیاز است.

بعد از گذشت ۵۰ تا ۶۰ روز از کاشت بذر بامیه سبز، زمان برداشت فرامی‌رسد. هنگام برداشت بامیه طول میوه‌ها متغیر است. از ظهور گل‌های زیبای بامیه تا برداشت محصول ۴ تا ۶ روز طول می‌کشد. برداشت بامیه به‌طور مرتب انجام می‌شود و هر روز یا هر دو روز یک‌بار باید اقدام به برداشت کرد. برداشت دیرهنگام بامیه باعث سفت شدن بامیه می‌شود و از کیفیت آن می‌کاهد. بامیه هر چه زودتر برداشت شود غلاف آن تردتر، لطیف‌تر و خوش‌خوراک‌تر است.

فواید بامیه

مهم ترین فواید بامیه عبارت اند از:

۱. فیبر رژیمی موجود در بامیه بالاست و بنابراین بسیاری از متخصصین سلامت به‌دلیل فواید گوارشی مصرف آن را توصیه می‌کنند. فیبر با تسهیل حرکات روده به فرآیندهای گوارشی کمک می‌کند.

۲. بامیه به جلوگیری از دیابت معروف است. بامیه سرشار از فیبر است که به جلوگیری از این بیماری کمک می‌کند. برای کنترل سطح بالای قندخون‌تان باید هرروز آب بامیه را تهیه‌کرده و هر صبح بنوشید. باید بدانیم که آب بامیه بیشتر از بامیه پخته به درمان دیابت کمک می‌کند. خوب است که بامیه را به کاری‌ها و سوپ‌هایتان اضافه کنید؛ اما برای رهایی سریع از قندخون بالا، آب بامیه خام خیسانده در آب را مصرف کنید.

۳. فولات موجود در بامیه نقص لوله عصبی جنین را کاهش می‌دهد. بنابراین مصرف بامیه در دوره بارداری یا پیش از آن، بسیار توصیه می‌شود.

۴. ویتامین K عامل اثرگذار در فرآیند انعقاد خون است. این ویتامین نقش مهمی در تقویت استخوان‌های ما دارد.

۵. آسم را کنترل می‌کند. می‌توان با گنجاندن بامیه در وعده‌های غذایی آسم را درمان کرد. مصرف بامیه به افراد مبتلا به آسم پیشنهاد می‌شود.

۶. بامیه، با تسهیل جذب درست آب، حرکت دفعی بدن را تضمین کرده و درنتیجه از یبوست جلوگیری می‌کند.

۷. بامیه به جلوگیری از گرمازدگی کمک می‌کند.

۸. این باور وجود دارد که تمام بیماری‌ها در روده بزرگ شروع می‌شوند. افزودن بامیه به وعده‌های غذایی‌تان به میزان زیادی از سرطان روده بزرگ و دیگر بیماری‌های مربوط جلوگیری می‌کند.

۹. با استفاده منظم از بامیه، چه خام و چه پخته، می‌توانید تا حد زیادی از چاقی جلوگیری کنید. چاقی ضرورتاً به‌دلیل مصرف غذاهای چرب و پرکالری به وجود نمی‌آید، بلکه به‌خاطر کمبود مواد مغذی نیز می‌تواند باشد.

۱۰. این سبزی‌ها جذب کمتر کلسترول را تضمین کرده و از بیماری‌های قلبی و دردهایی که به خاطر کلسترول رخ می‌دهند، جلوگیری می‌کند. کلسترول عامل اصلی چاقی و بیماری‌های قلبی در بدن است.

۱۱. اگر دیابتی هستید متخصصین سلامت خوردن غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین را توصیه می‌کنند. بامیه یکی از غذاهای با شاخص گلیسمی ۲۰ است و بر اساس استانداردهای پزشکی ارزش شاخص گلیسمی بامیه بسیار پایین است.

۱۲. مشکلات کلیوی، تهدیدی برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ به‌شمار می‌آیند. تقریباً نیمی از بیماری‌های مربوط به کلیه، به‌دلیل دیابت به‌وجود می‌آیند. اگر مصرف آب بامیه نیز در رژیم غذایی‌تان منظم باشد به جلوگیری از بیماری‌های کلیوی کمک می‌کند.

۱۳. بامیه به‌دلیل فیبر حل‌شدنی که دارد، به تسریع گوارش کمک کرده، سطح قندخون را بهبود بخشیده و خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد. بامیه برای دستگاه گوارش بسیار خوب است.

۱۴. اگر غذاهای سرشار از آنتی‌اکسیدان مصرف کنید. این‌ها به جلوگیری از سرطان، بیماری‌های قلبی و پیری زودرس کمک می‌کنند. بامیه دارای میزان زیادی آنتی‌اکسیدان مانند کوئرستین، کاتچین، اپی‌کاتچین، پروسیانیدین و روتین است. بنابراین بامیه نه‌تنها از دیابت بلکه از دیگر مشکلات سلامتی نیز جلوگیری و آن‌ها را درمان می‌کند.

۱۵. بامیه، منبعی سرشار از فیبر رژیمی است. این سبزی‌ها مشکلات گوارش را نیز مهار می‌کند. پوست سالم، نشان‌دهنده گوارش درست است.

۱۶. ویتامین C موجود در بامیه، جوانی پوست را حفظ می‌کند. این ماده به ترمیم بافت‌های بدن کمک می‌کند. ویتامین C به جوانی پوست کمک کرده و آن را شاداب می‌کند.

۱۷. مواد مغذی موجود در بامیه از تجمع رنگ‌دانه در پوست جلوگیری می‌کند. بامیه برای جوان‌سازی پوست و ترمیم آسیب‌ها مفید است.

۱۸. اگر از موهای کم خود خسته‌اید برای بازگرداندن حجم مویتان از بامیه استفاده کنید. بامیه را با مقداری آب بجوشانید و از مایع لزجی که از آن خارج می‌شود برای برگرداندن حجم مویتان استفاده کنید.

۱۹. این ماده لزج را می‌توان به‌عنوان نرم‌کننده مو به کار برد. موی خود را شسته و آب اضافی آن را بگیرید. ماده لزج آبکی را بر مویتان ماساژ دهید و با دقت با آب بشویید.

۲۰. بامیه، مرطوب‌کننده‌ای عالی برای پوست سر خشک و دارای خارش شماست. بامیه موهایتان را نرم کرده و مانند مواد آرایشی موجود در بازار مضر نیست. بامیه برای افرادی که موی به‌هم‌ریخته فر و بی‌طراوت دارند عالی است.

۲۱. بامیه، وضعیت پوست سر را بهبود داده و با شوره سر مبارزه می‌کند. بامیه، پوست سرتان را مرطوب کرده و شوره سر را مهار می‌کند.

۲۲. هنگامی‌که بامیه به‌عنوان شوینده مو به‌کار رود موهایتان را جلا می‌دهد. هرچند وقت یک‌بار استفاده از نرم‌کننده همیشگی‌تان را کنار گذاشته و با روش طبیعی از مویتان مراقبت کنید.

۲۳. ادرارآور است برای کسانی که مبتلا به سوزاک هستند یا هنگام ادرار احساس درد می‎کنند بامیه را آب پز نموده همراه با آب قبل از غذا میل کنند.

۲۴. برای درمان سفلیس از جوشانده ریشه بامیه استفاده شود (۳۰ گرم در یک لیتر آب هر شش ساعت یک لیوان میل شود).

۲۵. برای گرفتگی صدا از شربت بامیه استفاده شود. ابتدا بامیه را جوشانده سپس کمی شکر داخل آن ریخته جوشانده را روزی ۳ مرتبه بالای غذا چند قاشق بخورند.

۲۶. جوشانده گل بامیه ضدسودا است. ۳۰ گرم در ۵۰۰ سی‎سی آب، سه بار در روز هر بار یک استکان میل شود.

۲۷. دم‎کرده تخم بامیه ضدتشنج است. ۳۰ گرم در ۵۰۰ سی‎سی آب.

۲۸. بامیه به علت داشتن ماده ضدعفونی‌کننده کرم معده و کرمک را از بین می‎برد.

۲۹. برای درمان تب‎های کهنه ساقه بوته بامیه را خیسانده و آب آن را چند روز متوالی بیاشامید.

۳۰. بامیه به خاطر وجود منگنز و کبالت تنظیم‌کننده ترشح غدد داخلی است.

۳۱. بامیه تقویت‌کننده بینایی است.

۳۲. غده پروستات را تقویت می‌کند.

۳۳. ایمنی را افزایش می‌دهد

۳۴. بینایی را بهبود می‌بخشد

۳۵. ضماد التیام دهنده زخم است.

برای خرید بذر بامیه و سایر صیفی‌جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گیاه بادرنجبویه (Lemon balm) بومی آمریکا است. بذر بادرنجبویه به آسانی در زمین قابل کاشت است. یک گیاه شیرین و معطر از خانواده نعنا است. از بادرنجبویه خشک شده به‌عنوان چاشنی استفاده می‌شود. همچنین بادرنجبویه کوهی در برخی از نوشیدنی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. از خواص بادرنجبویه این که با توجه به طبع بادرنجبویه اثر آرام‌بخشی اعصاب و بیماری‌های معدی و قلبی دارند. از آن به‌عنوان آرام‌بخش استفاده می‌شود و اثر سنبل‌الطیب (Valeriana officinalis) را تشدید می‌کند. عرق بادرنجبویه نیز در آرام کردن درد معده با منشأ عصبی مؤثر است. از اسانس آن استفاده‌های فراوانی در صنایع آرایشی بهداشتی و داروسازی می‌شود. گل‌های آن‌که در خرداد تا اواسط مرداد ظاهر می‌شود، رنگ سفید یا گلی دارند و به تعداد ۶ تا ۱۲ تایی نیز در کنار برگ‌ها ظاهر می‌شوند. این گیاه ارزشمند مقاوم به خشکی بوده و آفتاب دوست است.

بادرنجبویه گیاهی است پایا، پرشاخه و پرپشت به ارتفاع ۳۰ تا ۸۰ سانتی‌متر و حتی بیشتر به حالت وحشی و خودرو در ایران می‌روید و همچنین در نواحی مختلف پرورش می‌یابد. از مشخصات آن این است که ریشه کوچک و استوانه‌ای شکل، سخت و منشعب دارد. برگ‌های پوشیده از تار، متقابل، بیضوی، به شکل قلب و دندانه‌دار (دندانه‌های فاصله‌دار) است. درازای برگ‌های آن ۵ تا ۸ سانتی‌متر و پهنای آن ۴ تا ۵ است. بعلاوه در سطح پهنک برگ آن رگ­برگ‌های متعدد به وضع مشبک دیده می‌شود. رنگ برگ‌های آن در سطح فوقانی پهنک، سبز تیره ولی در سطح تحتانی آن سبز روشن است. کاسه و جام آن دارای دو لب است که در آن لوب فوقانی جام شامل دو لوب ولی لوب تحتانی مرکب از ۳ لوب است. درون گل نیز ۴ پرچم (۲ بزرگ و ۲ کوچک) جای دارد. میوه‌اش چهار فندقه‌ای قهوه‌ای‌رنگ است. گیاه بادرنجبویه از طریق بذر به آسانی در زمین قابل کاشت است. در هر گرم، حدود ۲۰۰۰ بذر بادرنجبویه وجود دارد. بادرنجبویه تا ارتفاع ۶۰ سانتی‌متر رشد می‌کند و در آخر تابستان گل‌های کوچک دو لبه‌ای در این گیاه به وجود می‌آید. برگ‌های گیاه بادرنجبویه عطر و بوی دلپذیری منتشر می‌کنند. در سایت گیاهان دارویی ارزشمندی نظیر گل‌گاوزبان ایرانی، خاکشیر ایرانی، مریم گلی و… موجود است که امیدواریم از کاشت این گیاهان پرخاصیت بهره‌مند شوید.

خاک

گیاه بادرنجبویه خاک حاصلخیز با زهکشی خوب را ترجیح می‌دهد. خاک‌های رسی یا لوم شنی برای کاشت بادرنجبویه مناسب هستند.

کاشت بادرنجبویه

تکثیر توسط بذر بادرنجبویه به دور روش مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌گیرد:

کشت مستقیم: بادرنجبویه را در زمان مناسب (اواخر پائیز) به‌صورت ردیفی کشت می‌کنند بذرهایی که اواخر پائیز کشت می‌شوند پس از طی دوره سرمای زمستان در اوایل بهار سبز می‌شوند. رشد اولیه بادرنجبویه بسیار کند است و علف‌های هرز می‌توانند بدون رقابت به‌سرعت توسعه یابند و رویش گیاهان را تحت پائیز قرار دهند. لذا کشت مستقیم مناسب نیست و تنها در سطوح کوچک این کشت توصیه می‌شود.

کشت غیرمستقیم: در اواسط بهار (اواخر فروردین اوایل اردیبهشت) بذر را در خزانه هوای آزاد و اواخر بهمن در خزانه زیر پلاستیک کشت می‌کنند پس از کاشت به‌منظور ایجاد تراکم در بستر سطحی خاک، غلتک مناسبی زده می‌شود. آبیاری منظم و مبارزه با علف‌های هرز در طول رویش گیاهان نقش عمده‌ای در سرعت رشد بادرنجبویه دارد. اواخر تابستان (شهریور) زمان مناسبی برای انتقال نشاء از خزانه هوای آزاد و اواسط اردیبهشت نیز زمان مناسب برای انتقال نشاء از خزانه زیر پلاستیک به زمین اصلی است.

تکثیر رویشی: تکثیر رویشی از طریق تقسیم بوته انجام می‌گیرد. گیاهان دو تا سه‌ساله را باید از خاک خارج کرد. پس از تمیز کردن ریشه از علف‌های هرز و جدا کردن قسمت‌های پوسیده و آلوده برحسب اندازه پایه مادری آن را به سه تا چهار قطعه تقسیم می‌کنند. هر بوته شامل ریشه ساقه و چند برگ باشد به علت هزینه و کار زیاد، تکثیر رویشی فقط در شرایط خاص کاربرد دارد.

مدت‌زمان جوانه‌زنی: بذر بادرنجبویه بعد از گذشت ۱۲ تا ۲۱ روز جوانه می‌زند.

داشت

در سال اول رویش تا قبل از بسته شدن فواصل بین ردیف‌ها بر اثر رشد گیاهان دو تا سه بار باید اقدام به وجین مکانیکی علف‌های هرز نمود. در سطح کوچک روش مکانیکی و در سطوح وسیع کشت علاوه بر وجین مکانیکی باید از علف‌کش‌های مناسب استفاده نمود. در کشت مستقیم اوایل بهار و در کشت غیرمستقیم پس از انتقال نشاءها به زمین اصلی از علف‌کش مرکازین به مقدار ۳ تا ۴ کیلوگرم در هکتار می‌توان استفاده نمود. برای مبارزه با علف‌های هرز گیاهان دوساله و یا بیشتر اوایل بهار قبل از رویش مجدد از علف‌کش مرکازین به مقدار چهار تا شش کیلوگرم در هکتار یا از علف‌کش پاتوران (patoran) به مقدار ۵/۳ تا ۵ کیلوگرم در هکتار به‌صورت محلول باشی می‌توان استفاده نمود. از این علف‌کش‌ها تا اولین برداشت پیکرو رویشی چند بار می‌توان استفاده نمود. پس از اولین برداشت می‌توان از علف‌کش مرکازین به مقدار ۳ کیلوگرم استفاده کرد. برای مبارزه با لارو بعضی حشرات می‌توان از بازودین Basudin 5G به مقدار ۳۰ کیلوگرم در هکتار یا بازودین ۱۰ گرم به مقدار ۱۵ کیلوگرم در هکتار به‌صورت محلول‌پاشی در خاک استفاده نمود. برای مبارزه با کک نباتی شلغم و زنجره و شته سبز می‌توان از محلول یک درصد بی، آی ۵۸ یا محلول ۱/۰ تا ۲/۰ درصد فوسیدری استفاده نمود. ۲۵ روز قبل از برداشت محصول باید از بکار بردن این سموم خودداری شود. برای مبارزه با بیماری قارچ لکه برگی می‌توان از محلول فوندازول یا برستون به‌صورت محلول‌پاشی استفاده کرد.

برداشت

در سال اول یک‌بار ولی از سال دوم به بعد دو یا حتی سه مرتبه پیکر رویشی بادرنجبویه را می‌توان برداشت کرد. زمان مناسب برای اولین برداشت مرحله گل‌دهی (اواخر تیر) است. دو بین برداشت معمولاً اواسط شهریور انجام گیرد چنانچه شرایط آب و هوایی مناسب باشد اواخر مهرماه نیز می‌توان سومین برداشت را انجام داد. پیکر رویشی گیاهان از ۴ تا ۵ سانتی‌متری از سطح زمین برداشت می‌شوند. پیکر رویشی باید هنگامی برداشت شود که قطرات شبنم موجود بر سطح گیاهان بر اثر تابش آفتاب خشک شده باشند. به‌منظور افزایش کیفیت مواد مؤثر فقط برگ‌های این گیاه باید برداشت شوند. برگ‌ها پس از برداشت به‌سرعت سیاه و یا قهوه‌ای‌رنگ می‌شوند، لذا پس از برداشت باید بلافاصله در حرارت ۴۵ تا ۵۰ درجه سانتی‌گراد خشک شود. عملکرد پیکر رویشی تازه ۱۰ تا ۲۰ تن در هکتار است که پس از خشک شدن ۲ تا ۴ تن پیکر رویشی خشک حاصل می‌شود. عملکرد برگ خشک ۷/۰ تا ۱ تن در هکتار است. اگر هدف از گیاه جمع‌آوری بذر باشد محصول را یک‌بار برداشت می‌کنند و آن هنگام رسیدن بذرها است. بذرها از اوایل شهریور به‌تدریج می‌رسند از آنجائی که بذرهای رسیده به اطراف پراکنده می‌شوند از این‌رو قبل از رسیدن باید آن‌ها را جمع‌آوری نمود. اندام‌های برداشت‌شده را در سایه خشک و پس از بوجاری بذرها را تمیز کرده و انبار می‌کنند. عملکرد بذر ۱۵۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار است.

نحوه کاشت در منزل

شش تا هشت هفته قبل از پایان سرما بذرها را در خانه بکارید. بذر را به‌آرامی در خاک فشار دهید و با لایه بسیار نازکی خاک بپوشانید، زیرا بذرها برای جوانه‌زنی به نور نیاز دارند. سپس با استفاده از آبپاش خاک را مرطوب کنید. بعد از پایان سرما نهال‌ها را به زمین منتقل کنید.

مدت‌زمان رشد و باردهی

رشد شاخه‌های بادرنجبویه به مدت ۶ هفته به پایان می‌رسد ولی این شاخه‌ها بعد از ۵ هفته هم قابل‌فروش هستند.

آفات و بیماری‌ها

بادرنجبویه مستعد ابتلا به مگس سفید، کنه‌های عنکبوتی و کپک پودری است. برای مقابله با آن‌ها و حفظ سلامت گیاهان دارویی می‌توان از حشره‌کش و قارچ‌کش‌های ارگانیک استفاده کرد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

شاهی گیاهی یک‌ساله با نام انگلیسی Garden Cress که به خانواده چلیپائیان (Crucifereae) تعلق دارد. بوته‌اش به ارتفاع حدود ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر است. منشأ آن به منطقه وسیعی از مصر تا تبت نسبت داده شده و سابقه کشت آن به ۲۰۰۰ سال پیش می‌رسد. برگ و ساقه آن رنگ سبز روشنی دارد و گل‌هایش صورتی روشن یا سفید و دارای برگ‌های بیضی‌شکل بوده و طعم آن تندوتیز و سرشار از املاح معدنی K و Ca،P ،I ، Fe و ویتامین‌های C و A است. برگ‌های بدون کرک و بدون دندانه آن به مصرف تغذیه انسان می‌رسد. گل‌هایش صورتی روشن یا سفید، میوه‌اش بیضوی مدور به طول ۵ تا ۶ میلی‌متر و به عرض ۳ تا ۴ میلی‌متر و به‌طور محسوس بال‌دار است برگ و ساقه جوان آن در حالت تازه طعم تند و مطبوع شبیه بولاغ اوتی دارد. نوع خودروی آن کنار چشمه‌ها، برگه‌ها و یا جوی‌هایی که آب آن‌ها تمیز است می‌روید. سبزی شاهی را خیلی راحت می‌توان کاشت و خیلی راحت و سریع آماده برداشت می‌شود. این گیاه برای روش هیدروپونیک (رشد و نمو گیاه در آب) نیز مناسب است. قسمت‌های قابل‌استفاده شاهی شامل ریشه‌ها، برگ‌ها و تخم شاهی است.

گیاه شاهى یکى از سبزی‌هایی است که نسبت به شرایط محیطى و جنس خاک توقع چندانى ندارد. در هر نوع خاکی می‌روید و چون به رطوبت زیادی نیاز دارد، زمین‌های قوی، نم‌دار، رسی و شنی مناسب‌تر است. آبیاری در این سبزی به‌صورت مداوم و روزانه انجام می‌گیرد و خاک کرت هیچ‌گاه نباید خشک شود. محصول را برگ برگ و نو به نو می‌چینند و یا اینکه گیاه را کاملاً قطع می‌کنند. این گیاه مقاوم به سرما است.

متأسفانه این روزها برخی اخبار مبنی بر آبیاری سبزی‌ها با آب فاضلاب و ناسالم بودن آنها به گوش می‌رسد. بنابراین بهتر است امسال برای کاشت سبزی مصرفی خودمان دست به کار شده و دیگران را نیز به کاشت سبزی در منزل و آپارتمان تشویق کنیم. مشاهده رشد هر روزه سبزی‌ها در گلدان و برداشت و مصرف آن یکی از راه‌های یافتن آرامش در این ایام است. اگر می‌خواهید سبزی‌هایتان را پشت پنجره و تو گلدان‌های زیبا پرورش بدهید بهتر است از خاک آماده و تمیز استفاده کنید تا فضای آپارتمان از حشره و موجودات دیگر پر نشود. بهترین خاک برای کاشت سبزی کمپوست آماده است. اگر فقط می‌خواهید چند نمونه سبزی بکارید بدون شک ریحان سبز یا بنفش، تربچه، جعفری و شاهی اولین انتخاب‌ها هستند. برای اینکه سبزی‌های شما همیشه سبز و شاداب و از بیماری و آفات به دور باشند می‌توانید از کود NPK همانند ۲۰-۲۰-۲۰ استفاده کنید.

بذر معمولی سبزی معمولاً به‌صورت کیلویی عرضه می‌شود و ناخالصی دارد و بخشی از آن را تخم علف تشکیل می‌دهد و نسبت به بیماری‌ها مقاومت پایینی دارد و انتخاب مناسبی برای کاشت در آپارتمان و ابعاد کوچک مثل گلدان نیست. برخلاف تصور خیلی از ما بذر اصلاح‌شده به معنای دست‌کاری ژنتیکی و تراریخته نیست. بلکه به معنای دقت در بذرگیری و انتخاب محصول مناسب برای بذرگیری است و گرده افشانی و تلقیح به‌صورت علمی و بر اساس استاندارهایی انجام می‌گیرد. درنتیجه بذر اصلاح‌شده نسبت به بیماری و آفات مقاوم است و درصد خلوص بالاتری دارد. همچنین از نظر رنگ و شادابی برتر از بذرهای معمولی‌اند. درنتیجه انتخاب مناسب‌تری برای کاشت بوده و تجربه بسیار خوبی از کاشت را به همراه دارد.

روش کاشت در گلدان

بذر شاهی، خاک استاندارد (کمپوست پیشنهاد می‌شود)، گلدان مناسب، دستکش، آبپاش کوچک، بیلچه و الک تنها ابزارهای کاشت سبزی شاهی در آپارتمان هستند. ابتدا بذرها را برای مدت ۱۰ ساعت و حداکثر ۳ روز خیس می‌کنیم. خاک را الک کرده تا نرم و یکدست شود. گلدان موردنظر را از خاک مرغوب (کمپوست آماده) پر می‌کنیم (بیش از ۳/۴ گلدان). گلدان انتخابی باید زهکشی خوبی داشته باشد (در انتهای آن سوراخ مناسبی برای خروج آب اضافی باشد). سپس اقدام به آبیاری گلدان می‌کنیم تا آب کاملاً از گلدان خارج شود. بعد از چند ساعت از آبیاری گلدان بذرها را بر روی خاک می‌ریزیم و حداکثر به ارتفاع دو برابر طول بذرها روی آن خاک می‌ریزیم. ریختن خاک زیاد روی بذرها باعث خفه شدن آن شده و نمی‌توانند رشد کنند. سپس با افشانه آب را بر روی سطح خاک اسپری کنید به صورتی که مطمئن شوید آب به بذرها رسیده و این کار را هر روز یا روزی دو بار انجام دهید. قبل از سبز شدن بذر سبزی نباید اجازه دهید سطح خاک خیلی خشک شود در این صورت از جوانه زدن خبری نیست. آبیاری زیاد نیز باعث می‌شود هوا به بذر شاهی نرسد و خفه شوند و جوانه‌زنی صورت نگیرد. هنگامی‌که سطح خاک خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. البته می‌توانید بدون خیس کردن بذرها در آب، آن‌ها را به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بریزید و با چنگال سطح خاک را زیرورو کنید تا بذرها به زیر خاک بروند. کوددهی را از هفته دوم بعد از جوانه‌زنی شروع کنید.

روش کاشت در باغچه و زمین

برای کاشت شاهی بهتر است ابتدا مقداری خاک‌برگ یا کمپوست یا کود حیوانی بر روی باغچه ریخته و با بیلچه خاک را زیرورو می‌کنیم و سپس خاک را نرم و تخت و یکدست می‌کنیم. بذرها را به‌صورت دست پاش و یکنواخت در محل موردنظر ریخته و سپس با شن کش یا چنگال خاک را با آرامی زیرورو می‌کنیم تا بذرها به زیر خاک بروند. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌صورتی که آب بذرها را جابجا نکند و با خود نبرد. تا قبل از سبز شدن باغچه بهتر است هر روز یا روزی دو بار باغچه را آبیاری کنیم.

برای برداشت سبزی به‌خصوص در اولین برداشت‌ها بهتر است از قیچی استفاده کنیم زیرا بذرها زیاد در عمق قرار نداشته و ریشه قوی نداشته درنتیجه ممکن است از خاک دربیایند. برای برداشت سبزی‌ها را نباید از ریشه دربیاوریم بلکه تنها نوک آن را جدا کنیم و مصرف کنیم. بعد از گذشت چند روز از برداشت سبزی شاهی، مجدد می‌توانیم آن را برداشت کنیم و سبزی‌ها دوباره سبز می‌شوند.

خواص

از خواص شاهی این که به‌عنوان غذا و دارو نیز مصرف می‌شود. شاهی اثر ضدآسکوربوت قوی داشته، همچنین اشتهاآور، مدر و تصفیه‌کننده خون است. مصرف دانه‌های آن به‌عنوان داروی خلط‌آور مصرف و به دلیل وجود ویتامین C و E در شاهی این گیاه خاصیت آنتی‌اکسیدانی فوق‌العاده جهت جلوگیری از آسیب رادیکال‌های آزاد را دارد. درنتیجه یک ماده ضد سرطانی است. شاهی مانع از رشد سلول‌های سرطانی می‌شود. برگ‌های شاهی، محرک، ادرارآور و ضد باکتری می‌باشند. این برگ‌ها برای درمان بیماری اسکوربوت و بیماری‌های کبدی مفید و به‌عنوان یک پماد بر روی جاهایی که درد می‌کند و یا آسیب‌دیده است، نیز قرار می‌دهند. شاهی علاوه بر ویتامین C حاوی مقدار قابل ملاحظه‌ای آهن و اسید فولیک نیز است، از این‌رو برای اشخاص کم‌خون مفید است. شاهی حاوی مقدار قابل ملاحظه‌ای ویتامین A و روغن‌های فرار است. به همین دلیل برای مخاط دستگاه تنفسى و درنتیجه مبتلایان به آسم فوق‌العاده مفید بوده و مانند خیلی از سبزی جات گروه چلیپاییان مانند کلم، کلم بروکلی و کلم پیچ دارای گلوکوزیدها است. این مواد، محرک فعالیت کلیه‌ها هستند و موجب تقویت معده و کیسه صفرا بوده ازاین‌رو مصرف شاهی به کسانی که سنگ کلیه و مثانه دارند توصیه می‌شود. تخم شاهی مزه تند و تلخی دارد. این ماده خاصیت چربی سوزی، تصفیه‌کنندگی خون، شیرافزایی و قاعدگی آور داشته و دارویی مناسب برای چشم‌درد است. تخم شاهی قوای جنسی را تقویت و تخم این گیاه برای مرض جذام، بیماری‌های پوستی، اسهال خونی، اسهال، سوءهاضمه، بیماری‌های چشمی، اسکوربوت، آسم و سرفه مفید است.

برای خرید بذر شاهی و سایر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

ذرت یا جواری یکی از غلات مهم است. منشأ آن قاره آمریکا است و پس از گندم بیشترین اراضی کشاورزی جهان به ذرت اختصاص دارد. ذرت سرشار از مواد مغذی موردنیاز برای بدن بوده و نیز منبع خوبی از فیبر محسوب می‌شود و سرشار از کالری است. ذرت تا قبل از سال ۱۴۹۲ میلادی (سال کشف آمریکا) در قاره آسیا، اروپا و آفریقا به‌عنوان یک گیاه زراعی شناخته‌شده نبود؛ اما این گیاه را از قرن‌ها پیش در آمریکای مرکزی می‌شناختند و توسط مردم سرخ‌پوست آمریکا کشت می‌شد. به همین سبب نام لاتین ذرت از یکی از طوایف سرخ‌پوست بنام Marisi Mahig گرفته شده است. نام این گیاه در زبان انگلیسی Maize یا corn در زبان عربی ذرت و بلال است. در فرهنگ دهخدا آمده نام فارسی این گیاه در گویش خراسانی جواری است ولی واژه عربی آن ذرت هم بکار برده می‌شود. فرهنگ معین هم‌جواری را برابر با ذرت و بلال معرفی کرده است.

کاشت و نگهداری

برای کاشت ذرت مکزیکی گلدانی باید گلدانی با سایز بزرگ را انتخاب نمایید، گلدان‌ها را بعد از رشد باید در مکانی گرم و آفتاب‌گیر قرار دهید. محل موردنظر در روز حداقل باید ۶ تا ۷ ساعت نور خورشید را داشته باشد. بذر ذرت مکزیکی را ۲۴ ساعت در آب خیس کنید و در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه آن‌ها را در عمق ۲ تا ۵ سانتی‌متری خاک بکارید و منتظر سبز شدن آن‌ها شوید. بذر ذرت چون در عمق کم کاشته می‌شوند نباید اجازه دهید رطوبت سطحی خاک خشک شود و تا قبل از جوانه‌زنی مرتب خاک را آبیاری کنید. خاک مناسب برای کاشت بذر ذرت خاکی است که رطوبت را حفظ کند و سنگین باشد. البته زهکشی مناسبی نیز داشته باشد تا ریشه‌ها از بین نرود.

بهتر است خاک پای بوته‌ها همیشه مرطوب باشد. در هنگام تشکیل دانه‌ها و رشد بلال نیز باید آبیاری به‌طور منظم و زیاد انجام شود تا کیفیت و تراکم دانه‌ها بالا باشد. اگر گلدان‌ها را در منطقه‌ای قرار داده‌اید که بادخیز است می‌توانید برای استحکام بوته یک چوب یا میله در کنار بوته ببندید. بذر ذرت در انواع آب‌وهوا رشد می‌کند و گرمادوست است و هوای گرم در کیفیت محصول مؤثر است. بذر ذرت در هر خاکی نیز رشد خوبی دارد. معمولاً در خاک‌های لومی سنگین و رسی کاشت می‌شود تا نیاز به آب کمتری داشته باشد. آبیاری و رطوبت نیز موارد مهمی هستند که در کیفیت و ظاهر و تولید دانه‌های با کیفیت و تراکم دانه‌ها مؤثر است. نیاز آبی ذرت در زمان تولید دانه و گرده‌افشانی زیادتر می‌شود و کم‌آبی باعث عدم تشکیل دانه‌ها در قسمت‌هایی از ذرت شده و تراکم دانه‌ها را نامنظم می‌کند، به‌طورکلی نسبت به کم‌آبی واکنش بدی نشان می‌دهد.

برای کاشت ذرت در مزرعه معمولاً بعد از رفع سرمای بهاره تا اواخر مرداد به دو روش زیر در فضای باز می‌کارند:

روش خطی: فاصله بین ردیف‌ها ۷۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و فواصل بوته‌ها ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر.

روش پشته‌ای: فاصله پشته‌ها ۱۰۰ سانتی‌متر و در هر پشته ۵ عدد بذر ذرت قرار می‌دهد (که معمولاً بعد از رشد بوته‌های ضعیف را حذف می‌کنند).

خواص

ذرت از خانواده گندمیان و در کشور مکزیک تکامل یافته و پس از گندم و برنج، قوت مردم را تشکیل می‌دهد. درخصوص خواص ذرت، این غله سرشار از ویتامین‌های گروه C، B، A و املاح معدنی کلسیم، پتاسیم، فسفر و آهن بوده و قسمت اعظم آن را مواد نشاسته‌ای تشکیل می‌دهد. رنگ زرد ذرت به دلیل وجود زئین و آنتی‌اکسیدان بوده و آنزیم‌ها و فیبر نامحلول آن برای محافظت از روده و پیشگیری از یبوست و بواسیر مفید است.

از نظر طرز تهیه ذرت، این خوراکی معمولا به اشکال متنوعی مثل کنسروی، بخارپز، کبابی و اخیرا ذرت مکزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بهترین نوع‌آن بخار پز خانگی است. پختن ذرت نه تنها باعث کاهش مواد مغذی آن نمی‌شود بلکه خاصیت آنتی اکسیدانی آن را نیز افزایش می‌دهد.

در ذرت خام مواد آنتی‌اکسیدانی به فیبرهای غیرمحلول متصل شده و غیرفعال هستند، ولی عمل پخت موجب شکستن این اتصال و آزادسازی این ترکیبات مفید می‌شود. به همین دلیل نوع بخار پز ذرت را انتخاب کنید و کمتر سراغ نوع مکزیکی آن بروید. البته خوردن ذرت کبابی یا همان بلال نیز توصیه می‌شود، ولی باید توجه داشت که بلال‌ها هنگام کباب شدن نسوزند؛ چرا که با سوختن هر ماده غذایی احتمال سرطان‌زایی آن افزایش می‌یابد. بد نیست بدانید که بلال پس ازکباب شدن اگر در آب نمک قرار داده شود مقداری از خاصیت خود را از دست خواهد داد.

حال شاید این سوال مطرح شود، مضرات ذرت مکزیکی چیست؟ در این رابطه باید گفت: اضافه کردن کره، نمک و برخی افزودنی‌های دیگر سبب افزایش کالری ذرت مکزیکی می‌شود. این ترکیب غذایی بسیار پرکالری، چرب، شور و تند بوده و مصرف آن برای بیماران قلبی ـ عروقی و مبتلایان به فشار و چربی خون و افراد دارای اضافه وزن بسیار مضر و خطرناک است. البته اگر این غذا با کمترین میزان نمک تهیه و به جای کره و روغن جامد درصد اندکی به آن روغن مایع اضافه شود می‌تواند خصوصا در فصول سرد سال که استقبال، افراد به مصرف غذاها و خوراکی‌های گرم بیشتر می‌شود یک تنقل خوب محسوب ‌شود.

برای خرید بذر ذرت ذر انواع مختلف و سایر بذر غلات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

خیار یا بادرنگ گیاهی از خانواده کدو قلیایی، تیره کدوییان است. خیار ساقه‌ای بالارونده دارد که میوه‌ها از آن آویزان می‌شوند این ساقه نیز به‌عنوان گیاه خوراکی استفاده دارد. خیار در اصل بومی آسیای جنوبی است اما تقریباً در همه قاره‌ها رشد می‌کند. ساقه‌های گیاه خیار حالت رونده دارد و دور هر تکیه‌گاهی می‌پیچد. همچنین خیار می‌تواند به‌صورت هیدروپونیک بدون ریشه در زمین رشد کند و اگر تکیه‌گاه نداشته باشد در سطح زمین پیچ بخورد. خیار برگ‌های بزرگی دارد و می‌تواند روی دیگر میوه‌ها سایه بیندازد. خیار سبز معمولاً استوانه شکل است و می‌تواند تا ۶۰ سانتیمتر در طول و ۱۰ سانتیمتر در قطر رشد کند. از دیدگاه گیاه‌شناسی خیار یک سَته است به‌عبارت‌دیگر میوه‌ای است که بخش بیرونی آن سخت است و در درون هیچ تقسیم‌بندی ندارد. اما مانند گوجه فرنگی و کدو در آماده‌سازی و خوراک با آن مانند تره‌بار برخورد می‌شود.

مواد خوراکی

۱۰۰ گرم خیار با پوست خام، ۹۵ درصد آب دارد و می‌تواند ۶۷ کیلوژول انرژی تولید کند. مواد مغذی ضروری برای بدن در خیار چندان فراوان نیست غیر از ویتامین کا که ۱۶ درصد نیاز روزانه را تأمین می‌کند. پژوهشگران معتقدند منشأ پیدایش گیاه خیار، کشور هند است که امروزه این کشور یکی از بزرگ‌ترین ذخایر ژنتیکی گیاه خیار را در اختیار دارد. بیش از سه هزار سال است که در منطقه غرب آسیا کشت خیار رایج بوده و به احتمال فراوان این سبزی توسط رومی‌ها به مردم کشورهای اروپایی معرفی شده است. طبق تحقیقات و مطالعات انجام‌شده در سطح جهان مشخص‌شده که منشأ خیار سبز در کشور هند در کوهپایه‌های هیمالیا است و بیش از سه هزار سال در این منطقه کشت و پرورش می‌یابد. از هند به کشورهای یونان و روم باستان منتقل شده است و رومی‌های باستان علاقه زیادی به این سبزی داشته‌اند. سابقه کشت در فرانسه به قرن نهم میلادی و در انگلستان به قرن چهاردهم میلادی بازمی‌گردد که توسط رومیان به این مناطق منتقل شده است. اسپانیایی‌ها هم را به مناطق حوزه قاره آفریقا انتقال داده‌اند. در کشور آمریکا نیز سابقه کشت به اواسط قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گردد. در کشور فرانسه تولید خیار به قرن نهم میلادی بازگشته و در انگلستان تکثیر آن در قرن ۱۴ پس از میلاد متداول شده است. تکثیر خیار در کشور آمریکا به اواخر قرن شانزدهم نسبت داده می‌شود.

طریقه کاشت بذر خیار در گلدان یا باغچه

خیار نیاز به خاک نسبتاً غنی دارد. برای موفقیت بیشتر در کاشت ابتدا بذر خیارها را به مدت دو روز در آب خیس کنید و بعد از گذشت این مدت آن‌ها را در بین چند لایه دستمال کاغذی قرار دهید تا جوانه بزند، در این مدت دستمال خشک نشود. خیار تقریباً فضای زیادی را اشغال می‌کند ولی می‌توان آن را در گلدان نیز نگه‌داری نمود (بهتر است گلدانی با سایز بزرگ انتخاب نمود). برای کاشت خیار در گلدان می‌توانید از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. استفاده از خاک‌های باغ و باغچه ممکن است گیاه را دچار بیماری کند و نتیجه مطلوبی نگیرید. بهتر است در هر گود سه تا پنج عدد بذر را با هم بکارید (در عمق ۱ تا ۲ سانتی‌متری و با فاصله نیم سانتی‌متری از هم). در هنگام کاشت در باغچه فاصله هر گود با دیگری باید حداکثر یک متر باشد. بر روی بذرها خاک نرم بریزید و خوب آبیاری کنید، بهتر است از آب‌پاش استفاده شود و آب به‌آرامی بر روی خاک ریخته شود. محل کاشت بذر خیار باید آفتاب‌گیر باشد (حداقل آفتاب موردنیاز برای خیار ۶ تا ۷ ساعت در روز است). اگر در گلدان کاشته‌اید می‌توانید در پشت پنجره آفتاب‌گیر نیز نگه‌داری کنید ولی باید حداقل نور موردنیاز فراهم باشد. بعد از رشد گیاه و دو برگه شدن آن‌ها دو عدد که به‌ظاهر شاداب‌تر و سالم‌تر هستند نگه‌داشته و باقی را با قیچی به‌آرامی از پایین قطع کنید. خیار گیاهی رونده است اگر در گلدان کاشته‌اید باید بعد از اینکه ارتفاع آن به ۳۰ سانتی‌متر رسید، در پای آن چوبی به‌عنوان قیم قرار دهید تا گیاه از آن بالا برود. (می‌توانید از دو بوته مانده بوته‌ای که ضعیف‌تر است را قطع کنید). درصورتی‌که گیاه شما در ظاهر ضعیف است می‌توانید از کودهای مکمل استفاده کنید (کود دامی پوسیده). لازم نیست پای گلدان همیشه خیس باشد، رطوبت زیاد باعث ریختن گل‌ها شده و به محصول نمی‌رسید، هنگامی‌که خاک گلدان خشک شد اقدام به آبیاری مجدد کنید. هنگام شروع گلدهی خیار بهتر است پای بوته خاک بریزید و مقداری از ساقه پایینی را زیر خاک ببرید این عمل باعث قوی شدن بوته می‌شود.

خیار از نظر مواد مغذی

بر طبق تحقیقات محققان سازمان سالم‌ترین غذاهای جهان، خیار حاوی فیتونوترینت ۱۰ است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی، ضدالتهابی و ضد سرطانی دارد. بهترین محتویات خیار از نظر داشتن مواد مغذی، پوست و دانه‌های آن است. میوه خیار کالری، کربوهیدرات، سدیم، چربی و کلسترول بسیار پایینی دارد. یک وعده خیار (تقریباً ۵۲ گرم) دارای ۱۶ کالری، ۴% پتاسیم، ۳% فیبر، ۴% ویتامین C، ویتامین K، ویتامین A و منیزیم موردنیاز روزانه بدن شما را تأمین می‌کند.

فوائد خیار

مهم ترین خواص خیار عبارتند از:

۱. رفع آب بدن و خشکی پوست

به علت اینکه ۹۵% بافت خیار از آب تشکیل شده است، یکی از میوه‌های مناسب برای تأمین آب بدن در فصل تابستان است. هم‌چنین به علت وجود پتاسیم و منیزیم برای خشکی پوست مناسب است. خاصیت ضدالتهابی آن باعث دفع مواد سمی از بدن شده و حساسیت‌های پوستی و چین‌وچروک صورت را کاهش می‌دهد. خیار دارای فیتونوترینت­هایی مثل لیگنان ۱۲ و کوکوربیتاسین ۱۳ است که خاصیت ضدسرطانی و آنتی‌اکسیدانی دارند. در ژورنال جهان علمی سال ۲۰۱۰، مقاله‌ای راجع به ساختن داروهایی برای سرطان با استفاده از این مواد به چاپ رسید. کوکوربیتانسین­ها هم‌چنین از رشد سلول‌های سرطانی در پانکراس جلوگیری کرده و سلول‌های سرطانی پانکراس را وادار به آپوپتوز (خودکشی سلول یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده) می‌کنند. لیگنان­ها در عمل مشارکتی با باکتری‌های دستگاه گوارشی، سرطان‌های مربوط به استروئید را کاهش می‌دهند؛ به‌طوری‌که باکتری‌ها لیگنان­ها را به کمپلکسی بنام انترودیول ۱۴ یا انترو لاکتون ۱۵ تبدیل می‌کنند و این مواد به رسپتورهای استروژن متصل و ریسک ابتلای سرطان‌های تخمدان، سینه، رحم و پروستات را کاهش می‌دهند.

۲. خاصیت ضدسرطانی

خیار دارای فیتونوترینت­هایی مثل لیگنان ۱۲ و کوکوربیتاسین ۱۳ است که خاصیت ضدسرطانی و آنتی‌اکسیدانی دارند. کوکوربیتانسین ها هم‌چنین از رشد سلول‌های سرطانی در پانکراس جلوگیری کرده و سلول‌های سرطانی پانکراس را وادار به آپوپتوز (خودکشی سلول یا مرگ برنامه‌ریزی‌شده) می‌کنند. لیگنان­ها در عمل مشارکتی با باکتری‌های دستگاه گوارشی، سرطان‌های مربوط به استروئید را کاهش می‌دهند؛ به‌طوری‌که باکتری‌ها لیگنان­ها را به کمپلکسی بنام انترودیول ۱۴ یا انترو لاکتون ۱۵ تبدیل می‌کنند و این مواد به رسپتورهای استروژن متصل و ریسک ابتلای سرطان‌های تخمدان، سینه، رحم و پروستات را کاهش می‌دهند.

۳. زیبایی پوست

احتمالاً در مجلات زیبایی یا صفحات اجتماعی مشاهده کرده‌اید که زنان تکه‌های خیار را روی چشمان خود می‌گذارند. باید بگوییم که این کار علت علمی محکمی دارد. خیار با داشتن اثر خنک و مرطوب‌کننده و ضدالتهاب، تأثیر زیادی در رفع التهاب، جوش، پف دور چشم، سیاهی دور چشم و رفع آفتاب‌سوختگی دارد. ماسک خیار یکی از بهترین روش‌های درمانی برای ایجاد لطافت و پاک‌سازی پوست است.

۴. سلامت استخوان

طبق تحقیقات دانشگاه ماری لند در دهه اخیر، مشخص شد که ویتامین K در سلامت استخوان تأثیر دارد. هر وعده خیار یا همان ۵۲ گرم، ۱۹% از ویتامین K روزانه بدن را تأمین می‌کند. ویتامین K در استخوان‌سازی به‌ویژه در بانوان نقش اساسی دارد. مصرف مکمل این ویتامین توصیه نمی‌شود، زیرا سبزی‌ها و میوه‌ها اگر به‌اندازه مصرف شوند، میزان موردنیاز ویتامین K را تأمین می‌کنند.

۵. خاصیت آنتی‌اکسیدانی

هر میوه‌ای که آنتی‌اکسیدان داشته باشد، شما را از خطر سرطان حفظ می‌کند. خیار دارای انواعی از آنتی‌اکسیدان‌ها مثل ویتامین C، بتا کاروتن، منگنز و فلاونوئید است. آنتی‌اکسیدان‌ها با از بین بردن رادیکال‌های آزاد، سلامت بافت‌های شما را تضمین می‌کنند.

۶. سلامت قلب

پتاسیم موجود در خیار در جلوگیری از بیماری‌های قلبی، سکته، فشارخون و چاقی نقش کمک‌کننده دارد. پتاسیم یک ماده حیاتی برای قلب است و خیار ۴% دوز روزانه آن را تأمین می‌کند. البته میوه‌هایی مثل موز که حاوی پتاسیم فراوان است بیشتر از خیار به چشم می‌آیند، اما در بحث کم‌کالری بودن، خیار برنده میدان می‌شود. پتاسیم ارتباط مستقیمی با کاهش فشارخون و گشادکنندگی عروق دارد. لذا خیار با داشتن سدیم خیلی کم و پتاسیم نسبتاً بالا برای سلامت قلب مفید است.

۷. کمک به هضم غذا

خیار با داشتن آب فروان و فیبر یبوست را رفع می‌کند. هم‌چنین خیارشورهای خانگی حاوی باکتری‌های پروبیوتیک هستند که هضم غذا را آسان کرده و گاز روده را از بین می‌برند. خیارشورهای صنعتی معمولاً این باکتری‌ها را ندارند.

۸. کمک به کاهش وزن

خیار کالری بسیار کمی دارد به‌طوری‌که بیشتر پزشکان تغذیه آن را به‌عنوان یک ماده کالری منفی به افرادی می‌خواهند وزن کم کنند توصیه می‌کنند. استفاده از این مواد کالری منفی به‌عنوان میان وعده هم باعث سیری کاذب شده و هم کالری می‌سوزاند. البته نباید در رژیم‌های غذایی بیش‌ازحد به مواد کالری منفی اکتفا کرد زیرا باعث از بین رفتن بافت عضلانی نیز می‌شوند.

۹. سلامت مغز و تقویت حافظه

اخیراً محققان در مورد فلونوئید فیستین ۱۶ مطالعات زیادی انجام دادند و دریافتند که فیستین ها از سلول‌های عصبی محافظت می‌کنند. لذا از بروز آلزایمر و تخریب نورون‌ها جلوگیری می‌کنند و همان‌طور که گفته شد خیار حاوی این ماده است. آب خیار یک انبار واقعی از مواد مفید و مواد معدنی است که نه تنها سموم بدن را از بین می برد بلکه باعث کند شدن روند پیری و به طور اصولی بهبود وضعیت پوست میشود.

برای خرید بذر خیار به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

آویشن یکی از گونه‌های ارزشمند آویشن در ایران است که در جنوب ایران، افغانستان و پاکستان مورد کاشت قرار گرفته است و خواص دارویی و خوراکی دارد. آویشن نیز از خانواده نعنائیان بوده و ارتفاع کوتاه (۱۰ تا ۳۰ سانتی‌متر) و فرم بوته‌ای دارد که به‌راحتی در داخل گلدان می‌توان آن را پرورش داد، ساقه‌های منشعب و متعدد و برگ‌های کوچک و گرد با حاشیه‌های صاف و بدون دم برگ و گل‌های کوچک و به رنگ سفید از ویژگی‌های آن است.

آویشن‌ شاخه‌های کوچک پوست سفید دارد و کرک دار است. برگ‌های کوچک دایره‌ای یا بیضوی با قاعده گرد و به‌ندرت قلبی‌شکل و تقریباً نوک‌دار، برگ‌های جوان کُرک‌های کوتاه سفید و برگ‌های مسن‌تر بدون کرک هستند. چرخه‌های گل دسته‌ای و گروهی انبوه یا سنبله‌ای شکل دارد. گل‌های آن بسیار کوچک، به طول دو میلی‌متر، تخم‌مرغی درازچین و کرک‌دار هستند. آویشن دارای طبعی گرم و خشک است. آویشن به‌صورت چندساله کاشته می‌شود و بوته‌های آن تا ۵ سال یا بیشتر ماندگاری دارد.

آویشن بومی کشور ایران بوده و در اصفهان (ده کیلومتری شمال نجف‌آباد، ۲۷ کیلومتری جنوب اصفهان، کلاه‌قاضی جنوب اصفهان، شاه‌کوه)، لرستان (شهبازان، چم سنگر: مرگ سر)، خوزستان (۶۰ کیلومتری شمال شرق دزفول، بهبهان: بابا احمدی)، فارس (فیروزآباد، کوه سیوند، ارتفاعات مشرف به دریاچه مهارلو، میان جنگل، بین جهرم و منصورآباد، نزدیک طارم داراب)، بوشهر (خورموج نزدیک بوشهر، اهرم)، کرمان (بین کرمان و زرند، علی‌آباد به‌طرف اسفندقه)، هرمزگان (۲۰–۳۰ کیلومتری شرق حاجی‌آباد، گهره، کوه‌های گنو، کوه هماگ از فارغان و تیدر، آبگرم گنو)، بلوچستان (ده کیلومتری خاش به‌طرف ایرانشهر، شمال بزمان، شمال ایرانشهر، تنگ سرحه، دره رودخانه کاجو شمال قصر قند، اطراف نیک‌شهر)، خراسان (گردو ۷۰ کیلومتری جنوب ازبگو، ازبگو) و یزد (۱۵ کیلومتری غرب چاه‌ملک به طرف چوپانان، مهریز: خورمیز، بین جندق و یزد، بافق: قطروم، بین اشنیز و ندوشن) می‌روید. آویشن خشکی را به‌خوبی تحمل می‌کند و نسبت به بی‌آبی مقاوم است.

آویشن گیاهی با خواص دارویی بسیار و چندساله از خانواده نعناعیان و از جمله گیاهان دارویی است، آویشن تقریباً در تمامی دنیا کشت می‌شود و دارای گونه‌های فراوانی است که اغلب معطر و چندساله هستند. آویشن بومی مناطق مدیترانه و جنوب اروپا بوده، در کشور ایران نیز آویشن به‌طور گسترده کشت می‌شود یا گونه‌های وحشی آن در برخی نقاط می‌روید و نیاز مصرفی کشور را تأمین می‌کند. در یونان باستان، زنان به شوالیه‌ها و جنگجویان آویشن هدیه می‌دادند زیرا باور داشتند این گیاه به آنان شجاعت و قدرت می‌دهد، در قرون وسطی اروپاییان آن را زیر بالش خود قرار می‌دادند تا خواب راحتی داشته باشند.

ارتفاع گیاه آویشن بستگی به شرایط اقلیمی از ۲۰ تا ۵۰ سانتی‌متر متغیر است، قسمت بالایی گیاه انشعاب‌های فراوانی دارد، هر چه سن گیاه بالاتر برود انشعاب‌ها بیشتر شده و بوته‌هایی پرپشت به وجود می‌آورد. برگ‌های آویشن ریز و نیزه‌ای مانند و دارای کرک‌های بسیار ریز است. برگ‌های معطر آن معمولاً به رنگ سفید دیده می‌شود و گاهی صورتی یا بنفش که جذب‌کننده قوی حشرات و زنبورها است. بذر آویشن بسیار ریز بوده، هر ۱۰۰۰ عدد بذر آویشن حدوداً ۰٫۳ گرم وزن دارد. آویشن برای رشد به هوای گرم و خشک و نیاز دارد، بسیار مقاوم به خشکی و بی‌آبی بوده.

این گیاه با اریگانو هم‌خانواده است. در زبان کردی به «آویشن»، «جعتری» و سایر مناطق کردنشین به آن «آنخ» یا «اَزوِه» گفته می‌شود و در زبان ترکی به «آویشن»، «کهلیک اُتی» و در زبان مردم لر به‌خصوص در مناطق بختیاری به این گیاه «اوشوم» گفته می‌شود. در زبان مردم رودبار استان گیلان به آن، «پلنگ مشت» می‌گویند و طعم‌دهنده اصلی غذایی به نام شامی رودباری است. یکی از گونه‌های این گیاه که در مناطق کوهستانی شمال خراسان به‌وفور یافت می‌شود به زبان کردی کرمانجی «آنخ» نام دارد. در شهرستان اقلید با نام آویشن شیرازی (Zataria multiflora) می‌روید. در آذربایجان غربی بخصوص مناطق کوهستانی نقده رویش قابل‌توجهی دارد.

در زبان ترکی به آن کهلیک اوتو (کهلیک = کبک و اوت = گیاه) می‌گویند. برخی آن را به دلیل تشابه اسمی با کاکوتی اشتباه می‌کنند. درحالی‌که کهلیک اوتو (آویشن)، علی‌رغم تشابه اسمی با کاکوتی از آن متفاوت است. در همدان به آن آزربه و در کوخرد هرمزگان به آن اَوشُه می‌گویند. در چهارمحال و بختیاری به‌خصوص در کوهپایه‌های کلار و ناغان (اُورشُم) می‌روید. در جلگه دشت‌های میانی استان بوشهر نیز می‌روید و در گویش دشتی بوشهری به آن اُوشِه می‌گویند، این گیاه در نواحی کوهستانی استان سیستان و بلوچستان هم می‌روید و در زبان محلی به آن «ازگند» می‌گویند. گونه‌های مختلفی از آویشنیان در کوهستان‌های ایران می‌روید. در کتب طب سنتی فارسی با نام «حاشا»، «اوشن» و «صعترالحمیر» نام برده شده است.

در مناطق مختلف ایران گونه‌های مختلف ایران گونه‌های مختلف با اسامی محلی متفاوتی شناخته می‌شود از جمله در همدان «آزربه»، در اطراف تهران «آویشن یا آویشم»، در طالقان «زروه»، در زبان کردی به آن «جعتری»، «آنوخ» یا «اَزوِه» (اَزبویه) می‌گویند و در مناطق آذری نشین «ککلیک اوتی» یا «کاکله اوتی» و در سایر مناطق «صعتر»، «زعتر»، «اوشن»، «اشمه کوهی»، «سی سنبر» و «سوسنبر» نامیده می‌شود. آویشن را به‌راحتی می‌توانید در گلدان‌های سایز متوسط و در باغچه‌های منازل کشت نمود که در ادامه به‌طور کامل به آموزش آن می‌پردازیم.

کاشت

کاشت آویشن از دو طریق تکثیر می‌یابد: کاشت بذر و تکثیر رویشی (تقسیم ریشه). تکثیر قلمه (که خیلی رایج نیست).

در تکثیر رویشی در فصل زمستان گیاه را از خاک در آورده و ریشه‌های آن را به چند قسمت تقسیم کرده و در مکان‌های موردنظر می‌کاریم. برای کاشت بذر آویشن در گلدان، گلدان انتخابی باید عمقی حداقل ۱۰ سانتی‌متری داشته باشد. بذرها را در مناطق سردسیری و معتدل بهتر است ۶ هفته قبل از بهار و اتمام سرمای بهاره در منزل یا گلخانه و خزانه نشاء کنید و بهار به محل اصلی کاشت (گلدان یا باغچه) منتقل کنید. برای کاشت در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری هر زمانی می‌توانید اقدام به کاشت کنید. آویشن در مناطقی که دارای زمستان سرد است ممکن است زیر برف دام نیاورد و خشک شود. بذر آویشن بسیار ریز بوده، بذرها را زیر لایه بسیار نازک از خاک نرم قرار دهید و با اسپری آبیاری کنید. (عمق حداکثر ۰٫۵ سانتی‌متری)

برای کاشت خانگی بهتر است بذرها را بهار و بعد از رفع کامل سرما بکارید. بذر آویشن را می‌توانید ابتدا داخل گلدان کوچک یا لیوان یک‌بار مصرف و سینی نشاء در عمق ۰٫۲ تا ۰٫۵ سانتی‌متری بکارید و بعد از رسیدن به طول ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر به گلدان یا زمین اصلی منتقل کنید. خاک مناسب برای رشد گیاه آویشن باید نیمه سبک و دارای زهکشی مناسب باشد ترکیب خاک باغچه و کمپوست یا کود حیوانی برای کاشت باغچه و برای کاشت گلدانی ترکیب کوکوپیت و کمپوست مناسب است، آویشن خاک‌های سنگین و رسی را نمی‌پسندد. برای انتقال گیاه به باغچه و مزرعه ابتدا خاک را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید، سپس گیاهان آماده‌شده و نشاء شده از قبل را به‌صورت ردیفی کشت کنید، فاصله بین هر دو بوته را ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متر و هر دو ردیف را ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

تا قبل از جوانه‌زنی بذر، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی نه غرق آبی. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید، توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود. کاشت مستقیم بذر آویشن در فضای باز مشکلاتی دارد، از قبیل بارندگی شدید و شستشوی بذرها و به هم ریختن نظم کاشت و تراکم به همین دلیل توصیه می‌شود ابتدا بذرها را به‌صورتی که بالا گفته شد نشاء کنید و سپس در فواصل منظم به محل اصلی منتقل کنید.

علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان آویشن و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. خاک مناسب برای کاشت بذر آویشن باید PH بین ۴٫۵ تا ۸ داشته باشد. از آبیاری زیاد آویشن بپرهیزید، ریشه‌ها به رطوبت زیاد حساس بوده و پوسیده می‌شود، آویشن به خشکی مقاوم بوده ولی آبیاری منظم توصیه می‌شود. دمای کاشت بذر و جوانه‌زنی ۲۰ تا ۲۵ درجه مناسب است، بعد از رشد دماهای بالاتر را نیز تحمل می‌کند.

خواص آویشن

۱- طبع آویشن گرم و خشک بوده و دارای ویتامین‌های آ- ب – ای و هورمون گیاهی است.

۲- استحمام با آب جوشیده آویشن در تسکین درد رماتیسم شفابخش بوده و در رفع لاغری موضعی نیز مؤثر است.

۳- مصرف دم‌کرده آویشن در درمان صرع، قطع عادت ماهانه میگرن، تب و دفع انگل اثر خوبی دارد.

۴- آویشن مقوی، محرک، قاعده آور، التیام‌بخش، افزاینده شیر مادر، تصفیه‌کننده خون، مدر، ضدعفونی‌کننده، مقوی عضلات، دافع اخلاط خونی، آرام‌بخش و دافع سودا بوده و حافظه را تقویت و نیروی جنسی ر افزایش می‌دهد.

۵- این خوراکی حاوی آنتی‌بیوتیک طبیعی بوده و مصرف دم‌کرده و جوشانده آن برای اشخاصی که مبتلابه بیماری‌هایی نظیر درد معده، سرطان، کلسترول، ورم روده، سیاه‌سرفه، اختلال‌های مغزی و کلیوی، مسمومیت، دندان‌درد، شبکوری، ناراحتی کبدی، چاقی، ورم کلیه، ناتوانی جسمی، آسم، درد سیاتیک، سنگ کلیه، ترشحات رحم، زکام سوءهاضمه، آرتروز، واریس و برفک دهان می‌باشند مفید است.

۶-عرق آویشن برای درمان جوش‌های جلدی اثر مثبت دارد.

۷- توصیه شده است که برای درمان بیماری‌های ریوی مثل برونشیت حدود ۵ قطره از اسانس آویشن را بر روی قند چکانده و به همراه چای میل کنید.

۸- دمنوش آویشن به مقدار یک قاشق مرباخوری در هر فنجان آب به مدت سه نوبت در روز به هضم غذا کمک کرده و موجب درمان سرفه می‌گردد و همچنین باعث تسکین انواع تشنج شده و ضمناً بوی بد دهان را نیز برطرف می‌کند.

۹- از آویشن در درمان بیماری‌هایی مانند گریپ­های عفونی، برونشیت، نارسائی کبد و ناراحتی‌های ریوی استفاده درمانی می‌گردد.

۱۰- از جوشانده غلیظ آویشن در تقویت پیاز مو استفاده می‌شود، از دم‌کرده رقیق آن نیز مخلوط با عسل در صبحانه به‌جای چای استفاده می‌گردد.

۱۱- از این خوراکی در تهیه قرقره‌ها (برای درمان گلودرد چرکی) و حمام‌های درمانی در رژیم‌های لاغری و در تهیه خمیردندان‌ها استفاده می‌شود همچنین از جوشانده این خوراکی به‌عنوان کمپرس در درمان رگ به رگ شدن و پیچیدگی عضلات استفاده می‌کنند.

نحوه مصرف آویشن

برای مصرف چای آویشن می‌توانید ۱ الی ۲ گرم گیاه خشک را در ۱۵۰ میلی‌لیتر آب جوش، دم و چند بار در روز میل کنید. بهترین زمان مصرف ۲ ساعت پیش یا پس از غذا است. افرادی که نسبت به مرزنجوش یا گونه‌های دیگر خانواده نعناییان حساسیت دارند، ممکن است به آویشن نیز حساسیت نشان دهند. آویشن می‌تواند میزان لخته شدن خون را کاهش دهد و به‌ویژه در مقادیر زیاد، خطر خون‌ریزی را افزایش دهد. آویشن ممکن است در بدن مانند استروژن عمل کند. از مضرات آویشن این که اگر در شرایطی هستید که بر اثر استروژن وخیم می‌شود (مثل سرطان سینه)، از مصرف آویشن خودداری کنید. آویشن می‌تواند پس از عمل جراحی یا در طول آن، از سرعت لخته شدن خون بکاهد، پس دو هفته قبل از جراحی، مصرف آن را متوقف کنید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل اختر گونه از گیاهان گلدار از جنس Canna است. این جنس دارای نوزده گونه است. این گیاه از خانواده Cannaceae بومی مناطق استوایی است ولی امروزه در بیشتر مناطق نیمه گرمسیری و معتدل جهان کشت می‌شود و ارزش زینتی دارد. این‌گونه دارای شاخ و برگ‌های بزرگ و زیاد می‌باشد و به عنوان یک گیاه باغی تبدیل شده است. نام گل اختر از کلمه سلتیکی آمده و مشتق شده از نیشکر یا نی است.

خصوصیات گیاه‌شناسی

از نظر انواع گل اختر بوته گل اختر به بلندی ۷۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر با برگ‌های خیلی پهن سبز یا سبز مایل به ارغوانی است که از میان آن ساقه‌های متعدد که منتهی به چندین گل درشت یا خیلی درشت به رنگ‌های زرد، قرمز، سفید، زرد، ابلق ، زردآلویی، زرد طلائی، خال خال یا راه راه می‌شود بیرون می‌آید. آن‌ها می‌بایست حداقل ۶ تا ۸ ساعت از نور خورشید به‌طور متوسط در طول تابستان بهره ببرید. گل اختر را یکی از غنی‌ترین منابع نشاسته در جهان می‌دانند.

ریشه گل اختر به شکل ریوم بوده (ریزوم اندامی است که مواد غذایی ساخته شده در برگ را در خود ذخیره می‌کند و هر بار که قسمت هوایی به هر دلیل از بین برود گیاه مجدداً به کمک مواد ذخیره‌ای ریزوم رشد می‌کند اما اگر چند بار این عمل یعنی حذف بخش خوابی تکرار شود ذخیره ریزوم هم تمام شده و گیاه کلاً نابود می‌شود) و دارای برگ‌های پهن و سرنیزه‌ای به رنگ سبز - ارغوانی و بسیار جذاب است که پس‌زمینه خوبی برای گیاه علفی زینتی که دارای برگ‌های شمشیری هستند به شمار می‌رود.

شرایط محیط رشد و نگهداری

گل اختر نیاز به مکان آفتابی، خاک سبک و غنی از مواد آلی که مرتباً مرطوب نگهداشته شده دارد و بهتر است با کود مایع تقویت شود. در اوایل زمستان که برگ‌های گیاه خشک و سیاه شدند ریزوم ها را از خاک درآورده و آن‌ها را در مکانی خنک درون کمپوست کمی مرطوب نگهداری می کنند تا چروکیده نشوند. ریزوم ها را در بهار می‌توان در هوای آزاد کاشت.

گل اختر دارای گل‌های متعدد به رنگ‌های مختلف است و برای حاشیه کاری و تشکیل تپه گل‌ها یا تک کاری میان تپه گل یا چمن‌زار قابل‌توجه است . کاشتن اقسام اصلی و اولیه این گل امروز تقریباً متروک شده و فقط آن‌ها را یا نزد اشخاصی که مجموعه ای از اقسام مختلف آن را دارند یا در گلکاری های درجه دوم و سوم میتوان دید، چون گیاه اختر طاقت سرمای زمستان را در مناطق سرد و معتدل ندارد به‌مجرد شروع اولین سرما و یخبندان بوته‌های آنرا سرما زده برگ‌ها در حالت سبزی پلاسیده و خراب می‌شوند ، همان زمان باید ساقه‌های آن را از سطح زمین بریده ریشه‌های بوته را که ساقه زیرزمینی گوشتی است از خاک بیرون آورده دو سه روز آن‌ها را در محل سایه و هواگیر در معرض هوا قرار داد تا رطوبت زیادی خود را از دست بدهند ، سپس آن‌ها را در زیر زمین یا انبار خشک و گرمی که محفوظ از یخ زدن باشد زیر ماسه خشک بگذارند .

تکثیر گل اختر

پیاز گل اختر را در ناحیه کرج آبان ماه از خاک دراورده در محلی که از سرمای شدید مصون باشد تا آغاز فصل بهار سیلو می‌کنند برگ‌های پهن اختر در اطراف ساقه گل دهنده که تا ۵/۱ متر رشد و نمو می‌کنند به‌تدریج در بهار ظاهر می‌شوند و در تابستان خوشه‌های درشت گل اختر به رنگ‌های گل اختر قرمز، گل اختر نارنجی، گل اختر زرد، گل اختر بنفش، گل اختر پرگل، گل اختر ابلق و غیره نمودار می‌شوند.

راحتترین و بهترین روش نگهداری و انبارداری ریزوم های گل اختر به این صورت است که ریزوم ها را از ۲۰ سانتیمتری سطح خاک قطع کرده (به دلیل آسیب و بیماری‌های قارچی ناشی از آن، بالاتر از ریزوم قطع می‌کنند) و سپس یک گودال به عمق ۷۰ سانتیمتر تا یک متر حفر کرده و داخل آن را ماسه می‌ریزیم (ماسه قبلاً با قارچ‌کش مخلوط و خشک شده باشد) بعد ریزوم ها را داخل گودال می‌گذاریم باید توجه داشته باشیم گودال در محل آبگیر قرار نداشته باشد تا آب باران وارد آن نشود بهتر است روی آن را پلاستیک بکشیم.

بخش مناسب برای تکثیر گیاه اختر یک ریزوم بسیار جوان، فعال و مرتب در حال جوانه زدن است بنابراین می‌توان با قطعه کردن ریزوم که یک یا چند جوانه داشته باشد گل اختر را تکثیر گردد. ازدیاد گل اختر از طریق تقسیم در فصل بهار و کاشت بذر گل اختر در فصل زمستان در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر امکان‌پذیر است. چون گیاه اختر طاقت سرمای زمستان را در مناطق سرد و معتدل ندارد به‌محض شروع اولین سرما و یخبندان بوته‌های آن را سرمازده و برگ‌ها در حالت سبزی پلاسیده و خراب می‌شوند. در فصل بهار ریزوم های اختر را درآورده و بهتر است همان زمان ریزومها جدا شوند و سپس کاشته شوند. (قسمتی از ریزوم اختر به همراه یک یا چند جوانه) باید ساقه اختر را از خاک بیرون آورده و دم های آن را از سطح زمین بریده ریشه های بوته را که ساقه زیرزمینی گوشتی است در معرض هوا قرار داد تا رطوبت زیادی خود را از دست بدهد و سه روز آن‌ها را در محلی سایه و هواگیر قرار دهید سپس آن‌ها را در زیرزمین یا انبار خشک که محفوظ از یخ زدن باشد زیر ماسه خشک بگذارید.

خواص گل اختر به طور خلاصه عبارتند از: درمان سوزاک، قطع بدون دلیل عادت ماهانه، خون ریزی بینی، جمع شدن آب زیر پوست، از بین بردن ورم، تصفیه خون، ادرارآور تب و تعریق بدن.

اسطوخودوس یا اسطوقدوس یا لاواندولا (به انگلیسی: Lavandula یا lavender) سرده‌ای مشتمل از ۲۵ تا ۳۰ گونه مختلف از دسته گیاهان گل‌دار و از خانواده نعناعیان است. اسطوخودوس گل‌های کوچک خوشه‌ای آبی یا قرمز سیر تا بنفش دارد و ارتفاعش در حدود ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر است. اسطوخودوس گیاهی است چند ساله به شکل بوته کوچک به بلندی نیم متر، بسیار پرشاخه، ساقه‌های آن چهارگوشه، برگ‌های آن دراز، متقابل، پوشیده از کرک سفید پنبه‌ای. برگ‌های آن‌که در بهار ظاهر می‌شود به رنگ بنفش تیره به‌صورت گل موسکاری است.

اسطوخودوس دارای برگ‌ها و کرک‌های معطر است. از کلیه قسمت‌های این گیاه مخصوصاً شاخه‌های برگ‌دار آن بوی قوی و مطبوع استشمام می‌گردد. ظاهر زیبایی که گیاه پس از گل دادن پیدا می‌نماید باعث می‌شود در بعضی نواحی و در پارک‌ها و مناطق گردشگری اقدام به پرورش آن به‌عنوان یک گیاه زینتی گردد. قسمت مورداستفاده این گیاه سرشاخه‌های برگ‌دار و گل‌دار آن است که علاوه بر مصارف درمانی، اسانس­گیری به عمل می‌آید. اسطوخودوس گیاهی چند ساله بوده و به‌صورت ۸ تا ۱۰ ساله کشت می‌شود و در برخی اوقات تا ۲۰ سال نیز دوام می‌آورد.

نام‌های دیگر گیاه اسطوخودوس عبارت‌اند از: خیر دشتی، انس­الارواح، لاوند، ممسک­الارواح، ضُرم، زغلیل، رزالذهب، خیری، خرام، خرامی، آلاله تلخ، گل‌لاوند، شاه‌اسپرم رومی. همچنین در فارسی اسطوقدوس، فرانسه lavande، انگلیسی lavender و لاتین lavandestaechas نامیده می­شود. کلمه لاواند از ریشه کلمه لاتین لاوار به معنای شوینده و پاک‌کننده است، مردم اروپا در گذشته از اسطوخودوس برای شستشوی بدن استفاده می‌کردند.

اسطوخودوس یکی از خوشبوترین گیاهان دارویی در دنیا بوده و در مناطق مختلف و وسیعی از جهان برای مصارف گوناگون کشت می‌شود، ایران، چین، کانادا، هند کشورهایی هستند که این گیاه به‌صورت خودرو یافت می‌شود. اسطوخودوس در صنایع گوناگونی مورداستفاده قرار می‌گیرد. برای مثال از این گیاه در اسانس­گیری برای ساخت عطر و لوازم بهداشتی و آرایشی، صابون، شامپو، خوشبوکننده و اودکلن بهره می‌برند، اسانس این گیاه به دلیل ترکیب‌های خاصی که دارد به‌عنوان یک ضدباکتریایی قوی عمل می‌کند.

گیاه اسطوخودوس بعد از گل دادن ظاهری بسیار زیبا پیدا می‌کند و مزارع کاشت اسطوخودوس در زمان گل­دهی جاذبه گردشگری شده و علاقه‌مندان زیادی را به خود جذب می‌کند این زیبایی در تصاویر این مطلب جلوه می‌کند. این گیاه به دلیل ظاهر زیبا و عطر فوق‌العاده‌اش در برخی مناطق به‌عنوان گیاهی زینتی کاشته می‌شود. اسطوخودوس در برخی نقاط دنیا به‌صورت خودرو رشد می‌کند، جنوب فرانسه، مناطق مدیترانه و تورنتو مناطقی هستند که این گیاه به‌وفور یافت می‌شود. اسطوخودوس گیاهی چند ساله و همیشه سبز به ارتفاع ۰٫۵ متر با برگ‌های دراز سبز رنگ و پوشیده از کرک‌های سفید است، طعم آن تلخ بوده و دم‌نوش آن خواص بسیاری دارد. اسانس این گیاه زرد مایل به سبز بوده، گل‌های این گیاه جاذب زنبورعسل بوده و عسل مرغوبی از آن تولید می‌شود.

کاشت بذر اسطوخودوس

اسطوخودوس به سه روش تکثیر می‌شود: ۱) کاشت بذر ۲) قلمه گرفتن ۳) خوابانیدن.

قلمه گرفتن یکی از راه‌های رایج برای تکثیر این گیاه بوده که در فصل پاییز یا اوایل بهار از سرشاخه‌های نیمه چوبی اقدام به گرفتن قلمه می‌کنند و در طول پاییز و زمستان داخل بستر ماسه‌ای و با تخلخل بالا قرار می‌دهند. قلمه‌ها معمولاً در شرایط دمایی مناسب بعد از ۳ تا ۴ ماه ریشه می‌زنند و بعدازاین مدت آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل می‌کنند. اسطوخودوس به‌صورت چند ساله و در اکثر مناطق ایران قابل‌کشت به‌صورت خانگی و تجاری است. گلدان انتخابی برای کاشت اسطوخودوس باید عمقی حداقل ۱۵ سانتی‌متری داشته باشد. بذر اسطوخودوس معمولاً بین ۱۲ تا ۴۰ روز بستگی به دما و شرایط کاشت جوانه می‌زنند، دمای جوانه‌زنی بذر اسطوخودوس ۲۱ تا ۲۵ درجه بوده و دمای رشد ۲۸ تا ۳۵ درجه مناسب است. بذر اسطوخودوس را قبل از کاشت به مدت ۲۴ ساعت داخل آب خیس نمایید و سپس در خاک مناسب بکارید.

برای کاشت خانگی بذرها را بهار و بعد از رفع کامل سرما بکارید. بذر این گیاه را می‌توانید ابتدا داخل گلدان کوچک یا لیوان یک‌بار مصرف و سینی نشاء در عمق ۱٫۵ تا ۳ سانتی‌متری بکارید و بعد از رسیدن به طول ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر به گلدان یا زمین اصلی منتقل کنید. یا اینکه بذرها را به‌صورت مستقیم در عمق ۵ سانتی‌متری در گلدان و زمین اصلی بکارید که در این صورت نیاز به جابجایی نداشته و تلفات کمتر است. خاک مناسب برای کاشت بذر اسطوخودوس باید نیمه سبک و دارای زهکشی مناسب باشد ترکیب خاک رس و ماسه مناسب است. برای کاشت گلدانی ترکیب کوکوپیت و پرلیت یا پیت ماس و کمپوست برای کاشت بذر مناسب است.

برای کاشت در باغچه و مزرعه ابتدا خاک را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. سپس گیاهان آماده‌شده و نشاء شده از قبل را به‌صورت ردیفی کشت کنید، فاصله بین هر دو بوته را ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و هر دو ردیف را ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی در غرق آبی نیازی نیست. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر اسطوخودوس در فضای باز مشکلاتی دارد، از قبیل بارندگی شدید و شستشوی بذرها. به همین دلیل توصیه می‌شود ابتدا بذرها را به‌صورتی که بالا گفته شد نشاء کنید و سپس به محل اصلی منتقل کنید. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان اسطوخودوس و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز اسطوخودوس و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. اسطوخودوس گیاهی کم‌توقع هم به آب و هم به خاک است، در خاک‌های فقیر و کم آب رشد خوبی داشته و در خاک‌های رسی ماسه‌ای و نیمه سنگین برای کاشت در باغ و مزرعه خوب رشد می‌کند.

اسطوخودوس به شوری آب تا حدی مقاوم است و هنگامی‌که گیاه به رشد کامل رسید می‌توان با آب شور آبیاری نمود. اسطوخودوس گیاهی چند ساله است و معمولاً ۸ تا ۱۰ ساله کشت می‌شود در نتیجه باید محلی را برای کاشت انتخاب نمود که گیاه در این مدت درآنجا باقی بماند و زمین شخم نخورد یا آب‌گرفتگی نشود. اسطوخودوس در سال اول رشد محدودی دارد و کند رشد است. برای داشتن بوته‌های زیبا و خوش‌فرم باید اقدام به هرس سالانه در فصل پاییز نمود. هرس علاوه بر ایجاد بوته‌های کپه‌ای و گرد و زیبا، رشد طولی گیاه را محدود کرده و به رشد عرضی و تراکم بوته‌ها کمک می‌کند. مقدار برداشت اسطوخودوس خشک از هر بوته در سال پنجم کاشت ۵۰۰ گرم بوده که برداشت معمولاً اوایل تیر تا اواسط تابستان اتفاق می‌افتد. اسطوخودوس بستر خیس را دوست ندارد، بهتر است هنگامی‌که خاک خشک شد اقدام به آبیاری نمود.

خاک مناسب برای کاشت اسطوخودوس باید PH بین ۶ تا ۸ داشته باشد که برای کاشت تجاری و ابعاد وسیع بهتر است رعایت شود و می‌توان با افزودن آهک به خاک به این عدد دست یافت. هنگام آبیاری توجه شود که برگ‌ها خیس نشوند، اسطوخودوس مستعد قارچ برگ هستند. توصیه می‌شود که این گیاهان از گردش خوب هوا برخوردار باشند. گیاهان باید بسته به گونه آن‌ها در فاصله ۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متری از هم کاشته شوند. گل‌های اسطوخودوس را با ساقه برداشت و دسته‌بندی و اقدام به خشک‌کردن می‌کنند، بعد از باز شدن چند شکوفه اقدام به برداشت کنید، این کار باید بعد از خشک شدن شبنم صبحگاهی و قبل از گرمای روز انجام پذیرد.

راه‌های دیگر تکثیر گیاه اسطوخودوس

یکی از راه‌های دیگر تکثیر اسطوخودوس تقسیم گیاه مادری است که در پاییز یا زمستان انجام می‌شود، در این روش در اواخر پاییز یا اوایل بهار گیاه را به‌طور کامل از خاک خارج نموده و اقدام به تقسیم آن به دو یا سه قسمت می‌کنند به‌طوری‌که در هر قسمت ریشه و ساقه باشد سپس اقدام به کاشت آن‌ها در محل موردنظر با فواصل ۶۰ تا ۸۰ سانتی‌متر می‌کنند. این روش را معمولاً بر روی گیاهان سه ساله انجام می‌دهند. گیاه کامل اسطوخودوس تحمل سرما و دمای تا -۲۰ درجه را در فصل زمستان دارد ولی در فصل بهار و رشد و گلدهی به سرما کمی حساس بوده و ممکن است آسیب ببیند ازاین‌رو باید در مناطقی کشت شود که بهار و تابستان سرما وجود نداشته باشد. کاشت اسطوخودوس در مناطق نیم‌سایه و با نور کم از مقدار اسانس گل‌ها می‌کاهد. این گیاه رطوبت زیاد را دوست ندارد و آبیاری زیاد نیز باعث کاهش اسانس تولید می‌شود.

نحوه مصرف گیاه اسطوخودوس

یک قاشق خشک‌شده این گیاه (سرشاخه یا گل) را در قوری همراه با آب ریخته و همانند چای سیاه به مدت ۱۵ دقیقه دم کنید. استفاده از ظرف‌های مخصوص و لیوان‌های دم‌نوش نیز مناسب است. طعم این دم‌نوش شاید خیلی به طبع ما خوش نیاید ولی در ادامه به خواص دارویی آن می‌پردازیم که باید به آن توجه نمود.

خواص دارویی و فواید گیاه اسطوخودوس

اسطوخودوس گیاهی دارویی است در نتیجه خواص بی‌شماری دارد که در ادامه فقط به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

داروی مناسب برای بی‌خوابی ناشی از خستگی جسمی، فکری و اضطراب

رفع فراموشی و تقویت حافظه

معالجه ضعف اعصاب

درمان‌کننده رماتیسم، آرتروز و نقرس

از بین برنده افسردگی و غم و اندوه

تنظیم تپش قلب

درمان سرماخوردگی به دلیل داشتن آنتی‌بیوتیک و اثر ضدعفونی‌کنندگی

بهبود زکام و سرفه، سینوزیت، آنفولانزا

درمان خواب‌رفتگی دست‌وپا

درمان بیماری‌های مجاری ادرار

درمان زردی و رفع حالت تهوع و سرگیجه

تقویت‌کننده سلول‌های مغز و درمان میگرن

کاهش تب و حرارت بدن

کاهش التهاب و تورم دستگاه تنفسی

درمان اسپاس­های عضلانی

پاک‌سازی کبد و درمان اختلالات کبدی

درمان بیماری‌های گوارشی و سوءهاضمه

در برخی موارد مصرف اسطوخودوس توصیه نمی‌شود:

افرادی که صفراوی مزاج هستند از مصرف آن پرهیز کنند یا همراه با سکنجبین مصرف کنند.

برای خرید بذر اسطوخودوس و سایر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳