گل و گیاه ظرافت

گل اطلسی گیاهی رونده که گاهی ارتفاع آن شاید به بیش از ۶۰ سانتی‌متر برسد دارای تنوع بسیار زیاد در رنگ، فرم و سایزهای متفاوت است. این گیاه نیاز به‌صورت آویز نیز می‌توان کاشت که در این صورت باید به‌صورت منظم سرزنی شود. بذر اطلسی در اواخر اسفند ماه کشت و گلدهی از خرداد تا آبان ماه است و با هرس گل‌های پژمرده به رشد بهتر گیاه و ظهور گل‌های جدید کمک می‌کنید.

به‌منظور کاشت اطلسی بین ۶ الی ۸ هفته از اتمام فصل زمستان اقدام به کاشت بذر اطلسی در بستر کشت و مقداری پیت ماس، کوکو پیت و شن و یا خاک‌برگ الک شده و صورت گیرد. مخلوط بستر کشت را با اسپری مرطوب (تا بذرها بهتر به خاک بچسبند) و سپس بذرها را بر روی بستر کشت قرار می‌دهند. بذرها رو به‌آرامی به خاک فشرده تا به سطح خاک بچسبد. برای حفظ رطوبت بستر کشت از پوشش نایلونی روشن استفاده کنید. پس از ۷ الی ۱۰ روز از زمان کاشت بر شروع به جوانه‌زنی می‌کند. برای رویش بهتر بذر اطلسی به محیطی کاملاً روشن و به‌دوراز تابش مستقیم آفتاب نیاز است در صورت نیاز می‌توانید از لامپ‌های فلورسنت معمولی بین ۱۴ الی ۱۶ ساعت برای تأمین روشنایی استفاده کنید. پس از سه برگی شدن گیاهان برای تقویت گیاهان جوان می‌توان از کود رقیق‌شده رشد مخصوص گیاهان زینتی هر پانزده روز یک‌بار استفاده کرد. پس از ۴ برگی شدن نشاهای گل اطلسی و رفع خطر سرمازدگی در اواسط بهار هنگامی‌که دمای خاک به حدود ۱۰ درجه می‌رسد می‌توان گیاهان را به محیط باز منتقل کرد.

خاک مناسب باغچه برای کشت اطلسی خاکی با زهکشی مناسب و تقویت‌شده توسط کمپوست و یا خاک‌برگ و یا کود پوسیده دامی عاری از علف هرز است. خاک را تا عمق ۲۰ سانتیمتری شخم زده و با کمک تقویت‌کننده‌ها و کمی شن بستر را برای انتقال نشاهای اطلسی آماده می‌کنیم. برای کاشت گیاه باید مناطقی از باغچه که روزانه بین حداقل ۵ تا ۶ ساعت از تابش مستقیم نور خورشید برخوردار هستند انتخاب نمود. تابش بیشتر آفتاب به رشد بهتر گل کمک می‌کند. در سایه قرار دادن گیاه باعث کاهش گلدهی و کشیده شدن ساقه منجر می‌شود. گیاهان را در محیط کاملاً آفتابی بافاصله بین ۲۰ الی ۳۰ سانتیمتر و در محیط‌های کمی آفتابی بین ۱۰ الی ۲۰ سانتیمتر و در گلدان نیز در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتیمتری از یکدیگر کشت کنید. برای داشتن گل‌بوته‌ای زیبا ساقه‌هایی که طول آنها از ۱۵ سانتیمتر بلندتر شدند آنها را هرس کرده تا به توسعه بهتر گیاه کمک می‌کنیم. بعد از پژمرده شدن گیاه نیز گل‌ها را به‌آرامی از ساقه جدا می‌کنیم تا فرصت رشد دوباره برای گل‌های جدید را فراهم آوریم.

گیاه اطلسی برای داشتن گل‌های پر و رشد مناسب به آبیاری منظم نیاز دارد. خاک همیشه باید مرطوب باشد در طول هفته حداقل باید یک‌بار اقدام به آبیاری به‌صورت غرقابی نمایید و در روزهای گرم تابستان تا دو بار نیز نیاز به آبیاری کامل دارد.

برای خرید بذر گل اطلسی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

زالزالک نام‌های لاتین Hawthorn, Common Hawthorn، نام علمی Crataegus Monogyna خانواده Rosaceae می‌باشند. زالزالک‌ها درختچه‌ها یا درختانی با ارتفاع ۵ تا ۱۲ متر با شاخه‌های انبوه می‌باشند. پوست تنه آن‌ها به رنگ قهوه‌ای کم‌رنگ با شکاف‌های عمودی نارنجی رنگ است. ساقه‌های جوان دارای خار‌هایی به طول ۱ تا ۱٫۵ سانتیمتر است. برگ زالزالک به طول ۲ تا ۴ سانتیمتر، تخم مرغی شکل و دارای بریدگی‌های عمیق است. سطح رویی برگ‌ها به رنگ سبز تیره و سطح زیرین آن بی‌رنگ است. گل‌های درخت زالزالک به‌صورت هرمافرودیت بوده و در بهار ظاهر می‌شوند (ممکن است گل‌ها در مناطقی که بومی این گیاه است زودتر نیز ظاهر شود). گل‌های زالزالک معطر بوده و گرده‌افشانی آن‌ها توسط زنبورعسل و دیگر حشرات صورت می‌گیرد. ۵ تا ۲۵ شاخه گل با هم وجود دارند و هر گل حدود ۱ سانتیمتر قطر داشته و دارای ۵ گلبرگ سفید به همراه پرچم‌های متعدد قرمز رنگ و یک خامه است. میوه زالزالک کوچک، تخم مرغی شکل، اغلب به رنگ قرمز تیره، به طول ۱ سانتیمتر، شبه سته، اما از نظر ساختمانی یک میوه دانه‌دار حاوی یک بذر است. پرندگان میوه این گیاه را می‌خورند و بذر زالزالک را از طریق مدفوع، دفع و پراکنده می‌کنند. زالزالک در ایران از جمله در بلندی‌های بالای ۲۵۰۰ متر در استان کهگیلویه و بویراحمد، استان فارس و استان اصفهان به‌خصوص شهرستان نجف‌آباد می‌روید. این گیاه در استان آذربایجان شرقی و استان کردستان و شمال استان آذربایجان غربی هم به‌وفور یافت می‌شود.

کاشت

درختچه زالزالک به خاک تقریباً سبک یا متوسط نیاز دارد اما خاک‌های سنگین و فقیر از نظر مواد غذایی را نیز می‌تواند تحمل کند. در خاک‌هایی با pH اسیدی، خنثی و قلیایی رشد می‌کند. همچنین می‌تواند در خاک‌های بسیار اسیدی و بسیار قلیایی نیز رشد کند. خاک آن از نظر رطوبتی باید مرطوب باشد و آبیاری مناسبی انجام شود. ولی خشکی را نیز تحمل می‌کند. درخت یا درختچه زالزالک می‌تواند آلودگی هوا را نیز تحمل کند. زالزالک محل‌های آفتابی کامل تا نیمه سایه را ترجیح می‌دهد.

کاشت زالزالک با استفاده از کشت بذر صورت می‌گیرد. ابتدا بذرها را در نایلونی که چند سوراخ دارد قرار دهید سپس بذرها را لابه‌لای ماسه مرطوب قرار دهید. منظور از مرطوب این است که کاملاً خیس نباشد و وقتی ماسه را در دست می‌گیرید و می‌فشارید آب از آن چکه نکند. سپس آن را در نایلونی که عرض کردیم قرار دهید و به مدت ۸ هفته در مکانی گرم قرار دهید و هر چند روز یک‌بار رطوبت را چک کنید. دقت کنید رطوبت خیلی مهم است. بعد از انجام مراحل نوبت به مرحله سرمادهی است. مرحله سرمادهی حدود ۲ ماه الی ۳ ماه می‌باشد و در همین مرحله امکان این هست که جوانه‌زنی کند. بذر درخت زالزالک برای جوانه‌زنی بهتر به یک دوره سرمادهی نیز نیاز دارد. به علت وضعیت پوششی بذر درخت زالزالک و هم طی دوره جنینی، اصولاً بذر این نهال دیر سبز می‌کند به همین جهت برای جوانه زدن سریع میوه‌ها چیده و می‌گذارند و سپس به مدت ۳ یا ۴ ماه در دمای ۲۱ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد بعد به مدت ۵ ماه در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد در ماسه یا خزه مرطوب نگهداری می‌کنند و آنگاه در بهار می‌کارند.

خواص

زالزالک داراى مواد معدنى گوناگون، ویتامین‌ها، مقدار زیادى تانن و کلسیم، پکتین، اسید تارتاریک، اسید مالیک، روغن چرب، قندهاى گلوکز و فروکتوز است. بسیار قابض و در درمان اسهال خونی مؤثر است. براى تقویت قلب و معده بسیار توصیه شده است. برای معالجه بیماران مبتلا به فعالیت نامنظم قلب کاربرد دارد. در مواقع کم‌خونی و سِل اثر خوبی دارد. برای روماتیسمی‌ها و مبتلایان به ورم روده مفید است. اشتها را زیاد می‌کند. جهت درمان قطره‌قطره آمدن ادرار توصیه شده است. شربت زالزالک همراه با شکر سرخ، براى رفع سردرد شدید مفید است. گل زالزالک، ضد تشنج بوده و حرکات نامنظم قلب را تنظیم می‌کند. داروى مفید و خاصى بر ضد تپش قلب و ضربان شدید آن است. زالزالک که یک گیاه ضد نارسائی قلبی و کاهش‌دهنده فشارخون است. دارای خاصیت ضد اضطراب نیز است. در یک مطالعه اثربخشی عصاره گیاهی زالزالک در درمان اختلالات ناشی از اضطراب بر روی ۲۶۴ نفر مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که این دارو در درمان اضطراب کاملاً مؤثر است. در اغلب کشورهای اروپایی خصوصاً آلمان برای درمان بی‌نظمی ضربان قلب از گیاه زالزالک استفاده می‌شود. همچنین زالزالک در درمان آنژین و تصلب شرایین (سفت شدن دیواره رگ‌ها)‌ بسیار کاربرد دارد.

از دیگر خواص زالزالک تحقیقات جدید نشان می‌دهد که زالزالک آنتی‌اکسیدان بسیار قوی محسوب شده و می‌تواند به‌عنوان یک مکمل غذایی مقوی عمل کرده و در تنظیم وزن، گلوکز خون و التهاب نقش داشته باشد. محققان آمریکایی طی بررسی‌هایی که روی زالزالک انجام دادند، دریافتند این میوه زالزالک به خاطر داشتن مقادیر بالایی از مواد آنتوسیانین، بسیار مفید است و در رنگ‌های مختلف این میوه آنتوسیانین های زیاد و متفاوتی یافت می‌شود که دانه‌های زالزالک را از فشار اکسایشی نور خورشید حفظ می‌کنند. خوردن زالزالک بدن ما را از موقعیت‌های زیان‌آور مانند قرار گرفتن در معرض آلودگی و رادیکال‌های آزاد حفظ می‌کند. به عبارتی تحقیقات نشان می‌دهد مصرف زالزالک در درمان برخی بیماری‌ها از سرطان گرفته تا چاقی اثر مثبت می‌گذارد و این تأثیر به دلیل خواص ضدالتهابی ماده آنتوسیانین موجود در آن است.

مواد موجود در زالزالک زرد قند خون و عملکرد انسولین خون را بهبود می‌بخشد. یکی از مواد مفید موجود در زالزالک فلاونوییدهایی می‌باشند که نسبت به رنگ میوه شدت اثرات آنتی‌اکسیدانی آن‌ها تغییر می‌کند. میوه‌های قرمزرنگ دارای اثر قوی، صورتی اثری ضعیف و زرد اثر ضعیف‌تری دارند. زالزالک اگر به‌خوبی خشک شود تنها مقداری از ویتامین C خود را از دست می‌دهد ولی دیگر ترکیبات شیمیایی خود را حفظ می‌کند. لذا برای نگهداری زالزالک خشک باید آن را در محلی که تهویه مناسبی دارد نگه داشت.

چای زالزالک، دمنوش زالزالک آرام بخش هست؛ بنابر این افرادی که از بیخوابی رنج می‌برند و یا گریبانگیر انقباضات مکرر عضلانی میشوند بهتر هست این نوشیدنی را بیشتر مصرف کرده و آن را جای گزین چای در محل کار خود کنند.

برای خرید بذر زالزالک و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

درخت کاج سیمبرا (سوئیسی) که به کاج سنگ سوئیسی معروف است. ارتفاع آن معمولاً به ۲۵ متر می‌رسد و قطر تنه به ۱/۵ متر هم می‌رسد. رشد آن کند بوده و نسبت به دمای ۲۰ درجه زیر صفر و باد زیاد بسیار مقاوم است. کاشت کاج با بذر کاج ساده‌ترین روش تکثیر درخت کاج است. در فصل تابستان هفته ای دو بار و در فصل زمستان هفته ای یک بار اقدام به آبیاری کاج کنید. توجه کنید که بهتر است خاک درخت همیشه مرطوب باشد. برگ‌های سوزنی آن، انبوهی زیبا از رنگ سبز تیره است که چشم همگان را به خود خیره می‌کند. این درخت در فضاهای بسیاری مانند پارک‌ها، حیاط خانه‌ها و جنگل‌ها دیده می‌شود. کاج از خانواده بازدانگان است که از کهن‌ترین گیاهان روی زمین هستند. زیستگاه اصلی کاج در استرالیا است. انواع درخت کاج علاوه بر آنکه جنبه ی زینتی دارند، بسیار مقاوم در برابر بادهای شدید می باشند و لذا در امر باد شکنی نیز مورد استفاده هستند.

برای خرید بذر درخت کاج و سایر درختان غیرمثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

افرا روبروم به دلیل داشتن برگ‌هایی به رنگ قرمز بیشتر با نام افرا روبروم قرمز یا درخت افرا قرمز شناخته می‌شود. درختی زیبا و زینتی است که به‌صورت بوسنای نیز قابل کشت است. این درخت زیبا برگ‌های سه تا پنج لبه‌ای دانه‌دانه داری به رنگ قرمز تا نارنجی دارد. این درخت زیبا تاجی بیضی مانند دارد. افرا روبروم قرمز بومی مناطقی از آمریکای شمالی است. این درخت به دلیل زیبایی منحصربه‌فردی که دارد موردتوجه قرار می‌گیرد. ارتفاع افرا روبروم قرمز با توجه به شرایط اقلیمی متغیر و بین ۵ تا ۱۵ متر و گاهی بیشتر تا ۲۰ متر نیز می‌رسد. از خواص افرا این نکته قابل ذکر است که شیره افرا یکی از شیرینی های مورد نیاز شما است که می توانید جایگزین شکر کنید. شیره افرا به وسیله جوشاندن شیره جمع آوری شده از درخت افرای شیرین بدست می آید.

کاشت

کاشت افرا روبروم قرمز از طریق بذر و قلمه صورت می گیرد. برای این منظور پس از آماده نمودن زمین سطح کشت بذرها را به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در آب ولرم خیس کنید، سپس بذر افرا را در درون کیسه‌ای سربسته که در درون آن خاک گلدان، پیت ماس، شن و ماسه قرار دارد بگذارید. پس از آن چندین سوراخ در پلاستیک برای گردش هوا ایجاد کنید. بذرها را تا زمان جوانه‌زنی مرطوب نگه دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذرها جوانه می‌زنند. در این هنگام می‌توانید بذرها را به گلدان منتقل کنید. همچنین می‌توانید بذرها را به‌صورت مستقیم در گلدان نیز مورد کشت قرار دهید. پس از آنکه نهال به حد معینی از رشد رسید آن را به زمین اصلی یا گلدان بزرگ‌تر منتقل کنید.

در روش قلمه‌زنی از شاخه‌های تازه درختچه افرا قلمه تهیه کنید و سپس آن را بکارید و آبیاری کنید، طوری که همیشه مرطوب باشد. پس از مدتی قلمه صاحب ریشه می‌شود و رشد خود را آغاز می‌کند. فاصله کاشت بذر افرا روبروم بین ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر و فاصله کاشت نهال بین ۱٫۵ تا ۲ متر است. عمق کاشت بذر ۱ تا ۳ سانتی‌متر می‌باشد. برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد، خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد. گلدهی درخت افرا روبروم قرمز فصل بهار است. به آبیاری متوسط و کمی نیاز دارد. افرا روبروم به نور خورشید برای رشد نیاز دارد.

برای خرید بذر درخت افرا و سایر درختان غیرمثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

چمن مونت‌کارلو نوعی چمن است که برگ‌های به نسبت درشت و بزرگی دارد. از مشخصات این نوع چمن داشتن برگ‌های گرد است. رشد سریعی دارد. این نوع چمن آبی بیشتر در درون آکواریوم برای زیباسازی کشت می‌شود. چمن مونت‌کارلو به رنگ سبز روشن است. کف‌پوش فوق‌العاده زیبایی برای سطح موردنظر می‌باشد، طوری که زیبایی را به محیط تزریق می‌کند. این نوع چمن را بیشتر در آکواریوم می‌کارند. با استفاده از چمن مونت‌کارلو می‌توانید محیط آکواریوم خود را به‌طور طبیعی زیبا و دل‌باز کنید و محیط واقعی به وجود بیاورید و از آن لذت ببرید. از گیاهان چندساله است.دمای مناسب برای رشد این گیاه ۱۸ تا ۲۷ درجه سانتی‌گراد است. به آبیاری زیادی نیاز دارد. همیشه باید پر آب باشد. از گیاهان آفتاب دوست است که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد. در برابر سایه مقاوم است.

کاشت

برای کاشت بذر چمن آکواریوم بهتر است از خاک مخصوص چمن آکواریوم استفاده نمایید. این خاک به‌صورت شن ریز است و تمام مواد مغذی موردنیاز گیاه را در خود دارد.دلیل اینکه از این خاک برای آکواریوم استفاده می‌شود این است که مثل شن است نه آب را کثیف می‌کند و نه بر روی سطح آب می‌آید. ابتدا مقداری شن دانه متوسط یا دانه ریز کف ظرف خود بریزید. سپس یک لایه ۲ الی ۳ سانتی از خاک مخصوص آکواریوم بر روی شن‌ها ریخته و سطح را صاف کنید سپس روی سطح خاک خوب آب اسپره کنید. اکنون بذر چمن مونت‌کارلو را روی خاک بپاشید و مجدد روی آن آب اسپره کنید. اینکه چه مقدار بذر چمن را بر روی خاک بریزید بستگی به شما دارد هر چقدر بیشتر بریزید چمن شما پرپشت‌تر می‌شود هرچند اگر کمتر هم بریزید بعد از مدتی سطح پر خواهد شد. حالا روی ظرف را با سلفون خوب ببندید و ظرف کاشته شده را در مکانی گرم مثل پشت بخاری بگذارید هر چقدر جای بذر چمن آکواریوم گرم باشد زودتر سبز می‌شوند معمولاً بین ۳ الی ۵ روز جوانه‌ها نمایان می‌شوند اما اگر مکان شما گرم نباشد دیر جوانه می‌زنند. این نوع چمن را می‌توانید هم برای چمن آکواریوم و هم برای چمن تراریوم بکارید.

برای خرید بذر چمن به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

کلم بروکلی گیاهی بسیار خوش‌طعم و مقوی است که می‌توان آن را به‌صورت خام و پخته مصرف کرد. این گیاه که سرشار از آهن و آنتی‌اکسیدان است را می‌توان به‌عنوان یک غذای کامل مصرف کرد و از آن لذت برد. بروکلی از میان خانواده کلم کاشت ساده‌تری دارد و نسبت به آفات و بیماری‌ها نیز مقاوم‌تر است. کلم بروکلی سبزی فصل سرد است و بوته آن گاهی تا یک متر نیز رشد می‌کند. اندازه کلم بروکلی در صورت دریافت آب زیاد و کافی بزرگ‌تر می‌شود. کلم بروکلی گیاهی است که برای پرورش خانگی گزینه بسیار مناسبی است و می‌توان آن را از طریق بذر پرورش داد و محصولی ارگانیک را تولید و مصرف کرد. این کلم دارای بوته‌ای بزرگ است که از میان آن‌ها گلچه‌های بروکلی بیرون آمده‌اند. این گلچه‌ها را در زمان بلوغ می‌توان برداشت کرد و تا زمانی که سرما یا گرمای شدید شروع نشده باشد، این گلچه‌ها رشد می‌کنند و می‌توانید بارها از آن‌ها برداشت کنید و لذت ببرید.

کلم بروکلی گیاهی مناسب برای کاشت در باغچه و گلدان سایز بزرگ است. بروکلی را معمولاً به‌صورت خام و بخارپز، آب­پز و سرخ‌کرده استفاده می‌کنند. کلم بروکلی نیاز به آفتاب کامل دارد و در مناطق گرمسیری بهتر است در سایه جزئی کاشته شود (بروکلی به روزانه ۸ ساعت نور احتیاج دارد). سطح خاک کاشت بروکلی باید همیشه مرطوب باشد ولی غرق آبی و خیس نباید باشد.

کاشت

کاشت کلم بروکلی از بذر تکثیر می‌شود، خاک انتخابی باید غنی باشد برای این کار می‌توانید بستر کشت را با کمپوست یا کود حیوانی مخلوط کنید. بذر کلم بروکلی را معمولاً در اوایل بهار یا اواسط تابستان می‌کارند (۸ تا ۱۰ هفته قبل از آخرین سرمای منطقه). دانه‌ها را در عمق حداکثر یک سانتی‌متری بکارید و بهتر است قبل از کاشت ۲۴ ساعت خیس کنید. بهتر است کلم بروکلی را ابتدا نشاء کنید به این منظور ابتدا بذرها را داخل سینی نشاء یا گلدان‌های کوچک (لیوان یک‌بارمصرف) بکارید و بعد از چهار برگه شدن آن را به گلدان بزرگ‌تر یا زمین اصلی منتقل کنید (برای کاشت در گلدان باید سایز بزرگی را انتخاب کرد). کلم بروکلی بعد از گذشت حدوداً ۷۰ روز از زمان کاشت بذر کلم قابل‌برداشت است. دمای کاشت کلم بروکلی باید حداکثر ۲۵ درجه باشد و هم‌چنین بروکلی در دماهای کمتر از صفر درجه آسیب می‌بیند در دماهای بالاتر گیاه به گل می‌رود و رشد آن متوقف می‌شود. به‌طورکلی تمامی کلم‌ها محصول فصل خنک می‌باشند. در شهرهای معتدل جنوبی کلم را در زمستان و در مناطق معتدل شمالی در فصل تابستان اقدام به کاشت می‌کنند. دمای مناسب کاشت کلم بروکلی ۱۵ تا ۲۰ درجه است (دمای میانگین ماهیانه ۱۶ درجه). در مناطقی که زمستان ملایمی دارند بروکلی در زمستان نیز قادر به تولید محصول است.

بعد از کاشت بذر در گلدان یا سینی نشاء (بهتر است برای نتیجه‌گیری بهتر از خاک استریل و آماده استفاده کنید، ترکیبات پیت ماس یا کوکوپیت و پرلیت، کمپوست مناسب است). ابتدا قبل از کاشت کلم بذر خاک را خوب آبیاری کنید تا آب از سوراخ‌های انتهایی آن خارج شود. در هر گلدان دو عدد بذر قرار دهید. بذرها را در عمق حداکثر یک سانتی‌متری بکارید و با افشانه به‌آرامی خاک را مرطوب کنید. بذر کلم بروکلی فیورنتینو معمولاً بین ۴ تا ۷ روز جوانه می‌زند. تا قبل از جوانه‌زنی می‌توانید بستر کشت را با پلاستیک بپوشانید تا رطوبت حفظ شود و جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد. گلدان با سینی نشاء را نباید در آفتاب مستقیم قرار دهید ولی در محیطی پرنور باید باشد (دمای جوانه‌زنی حدوداً ۲۵ درجه باید باشد). بعد از چهار برگی شدن نشاءها آن‌ها را به محلی با نور مستقیم آفتاب انتقال دهید (۶ تا ۸ ساعت نور کافی است).

نباید اجازه دهید در این مدت سطح خاک کاملاً خشک شود درصورتی‌که مشاهده کردید خاک در حال خشک شدن است اقدام به مرطوب کردن آن کنید. آبیاری باید به‌گونه‌ای باشد که از سوراخ‌های انتهایی آن آب اضافی خارج شود، آبیاری بیش‌ازحد باعث مرگ گیاه می‌شود. زمانی که ارتفاع گیاه حدوداً به ۱۵ سانتی‌متر رسید یا تعداد برگ‌های آن بیشتر شد هر گیاه را به گلدان سایز بزرگ جداگانه منتقل کنید (به زمین اصلی). همیشه مراقب دمای محیط باشید و به دمای هر مرحله از کاشت توجه کنید. برای کاشت در زمین نشاءها را در ردیف‌هایی به فاصله حداقل ۵۰ سانتی‌متر بکارید و همچنین فاصله هر بوته با بوته بعدی را ۵۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

برداشت

قبل از شروع یخبندان و زرد شدن بروکلی‌ها برداشت را شروع کنید. درست زیر جایی را که ساقه‌ها شروع به جدا شدن می‌کنند ببرید. وقتی سر اصلی بروکلی را برداشت کردید، گلچه‌های ترد جانبی دیگری شروع به رشد می‌کنند. به برداشت ادامه دهید تا گیاه‌تان به تولید گلچه ادامه دهد. این روند ادامه دارد تا وقتی‌که هوا خیلی سرد یا خیلی گرم شود. بروکلی‌ها را کنسرو و فریز و ترش کنید یا می‌توانید برای ۲ هفته آن‌ها را در یخچال نگه‌دارید. ممکن است موقع برداشت متوجه کرم کلم و لارو شاپرک نشوید و این موجودات وارد بروکلی‌های پخته شوند. برای جلوگیری از این اتفاق قبل از پخت بروکلی‌ها را برای ۱۵ دقیقه در آب گرم و مقدار کمی سرکه بخیسانید تا این موجودات بیرون بیایند.

فواید کلم بروکلی

از خواص کلم بروکلی این که حاوی موادی است که به‌طور فراوانی تعداد و اندازه سلول‌های سرطانی را کاهش می‌دهد و به بهبود بدن کمک می‌کند.

سرشار از فیبر، کاروتنوئید، ویتامین A، ویتامین C و ویتامین K است که این مواد از بروز سرطان روده و معده جلوگیری می‌کند.

وجود فیبر فراوان در آن، سبب شده که برای افراد دیابتی و درمان آن‌ها بسیار مفید باشد.

سرشار از کلسیم است به‌طوری‌که می‌توان گفت کلسیم آن به‌اندازه شیر است و برای تقویت استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان کمک‌کننده و بسیار مؤثر است.

پتاسیم موجود در آن فشارخون را کنترل نموده و به تنظیم عملکرد قبل کمک می‌کند.

ویتامین C و بتاکارتون موجود در آن برای چشم مفید است و از بیماری آب‌مروارید مناسب است.

سرشار از ویتامین D است که به جذب کلسیم کمک نموده و از پوکی استخوان پیشگیری می‌کند.

از مضرات کلم بروکلی این که زیاده روی در مصرف کلم بروکلی باعث التهاب روده و یا افزایش گار روده می گردد.

برای خرید بذر کلم در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل دلمه سبز آشناترین رنگ در میان فلفل‌های دلمه‌ای است. طعم بسیار شیرین و بافتی بسیار ترد از ویژگی‌های این فلفل است. فلفل دلمه سبز گوشتی ضخیم دارد و معمولاً چهار لوب است. ارتفاع بوته‌های آن حدوداً ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر و به‌راحتی قابل کاشت و نگه‌داری در گلدان است. فلفل دلمه‌ای سبز بوته‌هایی پربار و نسبت به بیماری مقاومت بالایی دارد. فلفل‌ها در ابتدا به رنگ سبز بوده و بعد از ماندن بر روی بوته به رنگ قرمز در می‌آیند.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

برای کاشت فلفل در گلدان نیز می‌توانید از ترکیب خاک‌برگ و کود حیوانی و خاک باغچه استفاده کنید. البته اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌دارید بهتر است برای دوری از آفات و بیماری‌های خاک باغچه و کود حیوانی از خاک‌های آماده همانند کمپوست استفاده کنید. داخل گلدان گودال‌های کوچک ایجاد کنید. اکنون نشاء را از جای خود به همراه خاک اطراف ریشه بردارید و در حفره‌ای که در گلدان ایجاد کرده‌اید بکارید. بهتر است مقداری از ساقه نیز درون خاک برود. حال با دست خاک اطراف نشاء را فشار دهید. گلدان را خوب آبیاری کنید و در محیطی پرنور و گرم (دمای ۲۱ تا ۳۰ درجه) قرار دهید و منتظر رشد آن باشید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است. اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید. برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید. (معمولاً برای فلفل می‌توانید در روز حدود ۱۵ ساعت از این نور بهره ببرید). آبیاری باید هر چند روز یک‌بار هنگامی‌که سطح خاک خشک شد انجام شود. آبیاری بیش‌ازحد باعث ریختن گل‌ها و آسیب دیدن گیاه می‌شود. گل‌های فلفل به‌طور طبیعی در محیط بیرون از خانه گرده‌افشانی می‌شوند و به محصول تبدیل می‌شوند. ولی اگر گلدان‌ها را داخل منزل و پشت پنجره یا حتی داخل بالکن نگه‌داری نموده‌اید باید برای گرده‌افشانی دست‌به‌کار شوید. برای گرده‌افشانی از یک قلم‌مو یا یک عدد گوش پاک‌کن می‌توانید کمک بگیرید. گوش پاک‌کن را به‌آرامی به گرده بساک گل نر مالش دهید و آن را به کلاله گل ماده منتقل کنید. بعد از گرده‌افشانی گل‌ها به‌مرور تبدیل به فلفل می‌شوند. اجازه دهید تا فلفل به حداکثر اندازه خود برسد و سپس با قیچی یا چاقو به‌آرامی آن را از بوته جدا کنید. فلفل سبز شیرین در ابتدا سبز بوده و اگر خیلی روی بوته بماند اکثر اوقات طعم شیرینی دارد ولی ممکن است بستگی به شرایط کاشت اعم از آبیاری و خشکی و رطوبت هوا طعم آن به‌تندی برود.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

فلفل گیاهی است یک‌ساله که درجه حرارت پایین باعث کم شدن دوره رشدش می‌شود. در بعضی از مناطق که آب‌وهوا مساعد باشد، ممکن است ساقه خشبی شود و بیش از یک سال عمر کند و به‌صورت گیاه دوساله درآید. وقتی‌که ساقه اصلی آن ۱۰ تا ۱۲ برگ تولید میوه می‌کند. سپس شاخه‌های جانبی آن به وجود می‌آیند که در انتهای آن‌ها گل‌ها ظاهر می‌شوند. در بعضی از ارقام آن بوته عرضی رشد کرده، روی زمین پهن می‌شود. برگ‌ها به‌صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. اگر بر اثر جابه‌جا شدن بوته انتهای ریشه قطع نشود، ممکن است تا عمق ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متری در داخل خاک رشد کند. هر گل فلفل دارای گلبرگ پیوسته است که به رنگ سفید یا ارغوانی دیده می‌شود. گاهی رنگ پرچم‌ها به‌صورت آبی دیده می‌شود و حشرات در گرده‌افشانی آن نقش مهمی ایفا می‌‌کنند. میوه آن به‌صورت سته است که دارای تعداد زیادی بذر است و داخل آن از چند حفره یا قسمت تشکیل شده است که ممکن است بین ۲ تا ۴ و گاهی تا ۵ قسمت متغیر باشد. گاهی روی یک بوته تمام انواع میوه با حفره‌های مختلف دیده می‌شود.

شکل میوه بسیار متغیر است. آن‌ها به‌صورت کشیده، نوک‌تیز، گرد و کروی، مخروطی و یا استوانه‌ای مشاهده می‌گردند. رنگ میوه نارس سبز است ولی وقتی‌که رسید به رنگ‌های زرد، قرمز و یا قهوه‌ای ظاهر می‌شود. فلفل از جمله سبزی‌های بسیار خوش‌طعم است که تقریباً در همه غذاها و خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنیم. فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید، زرد، نارنجی، قرمز، سبز، بنفش و حتی قهوه‌ای موجود است. فلفل‌ها اندازه‌های بزرگ یا کوچک دارند. کشیده و قلمی یا چاق و گرد هستند. انواع دلمه‌ای و ساده دارند. به‌طورکلی، خانواده فلفل‌ها بسیار وسیع و گسترده است و همه آن‌ها طرفداران بی‌شماری در سراسر دنیا دارند؛ اما به‌طورکلی فلفل را به دو دسته فلفل تند یا فلفل شیرین تقسیم‌بندی می‌کنند. بهترین نمونه فلفل شیرین، فلفل دلمه‌ای است. البته فلفل‌های دیگری نیز هستند که شیرین هستند؛ اما فلفل دلمه‌ای همیشه و در هر شرایطی شیرین است. دلیل تند بودن فلفل‌های چیلی نیز کپسای سین (نوعی الکالوئید) است که در آن‌ها وجود دارد. میزان تندی فلفل‌ها نیز با هم فرق دارد. به‌طور مثال، فلفل‌های قرمز بسیار تندتر از فلفل سبز تند هستند.

فلفل قلمی قرمز تند دارای طعمی بسیار تند است و موارد مصرف آن، ساخت ترشی، تازه خوری و استفاده از خشک‌شده و پودر آن است. می‌توانید در هر فصلی با به وجود آوردن شرایط کاشت فلفل، این بذر را در گلدان و در بالکن آفتاب‌گیر خود پرورش دهید. فلفل قلمی قرمز تند، قلمی بوده و در ابتدای تشکیل بر روی بوته سبز بوده و به‌مرور به رنگ قرمز تبدیل می‌شود.

احتیاجات آب‌وهوایی

فلفل مانند گوجه فرنگی و بادمجان یک سبزی فصل گرم است. فوق‌العاده به سرما حساس است. کلیه احتیاجات آب‌وهوایی، کودی، اعمال زراعی آن شبیه گوجه فرنگی و بادمجان است. ذکر این نکته لازم است که شاید فلفل خشکی را بهتر تحمل کند. مقادیر نامناسب آب و حرارت دو عامل مهم در افتادن گل و میوه آن است. حرارت زیاد و رطوبت کم باعث ریزش گل و میوه می‌گردد. در طول دوره رشد، دما نباید از ۳۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر شود و یا از ۱۸ درجه سانتی‌گراد پایین‌تر رود. مناسب‌ترین دما برای رشد فلفل بین ۲۱ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. شایان‌ذکر است که دما در شب در تشکیل میوه تأثیر بسزایی دارد. چنانچه دما در شب پایین‌تر از ۵/۱۶ درجه سانتی‌گراد و یا بالاتر از ۲۴ سانتی‌گراد برسد، میوه تشکیل نمی‌شود.

خاک مناسب

خاک‌های لوم شنی که رطوبت را تا اندازه‌ای در خود نگه می‌دارد، برای فلفل مناسب است. فلفل نسبت به کودهای آلی و شیمیایی عکس‌العمل مثبت نشان می‌دهد. pH بین ۵/۶ تا ۵/۷ برای رشد آن مناسب است؛ ولی در pH کمتر از ۵/۶ تا ۵/۵ نیز می‌تواند به‌خوبی رشد کند و محصول بدهد. فلفل pH کمی اسیدی را بهتر از گوجه فرنگی و بادمجان تحمل می‌کند. البته خاک‌های کمی اسیدی را می‌توان با آهک اصلاح نمود.

کاشت

فلفل را می‌توان مانند گوجه فرنگی و بادمجان مستقیماً کاشت و یا خزانه‌گیری کرد. حدود ۵۰۰ تا ۹۰۰ گرم بذر فلفل برای تهیه نشا برای یک هکتار زمین کافی است. بوته‌ها ممکن است ۷ تا ۱۰ هفته در خزانه باقی بمانند. فلفل را در جوی و پشته نشا می‌کنند. عرض پشته‌ها که همان فاصله دو خط کشت است، حدود ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته روی خط کشت بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر متغیر است.

باغبان‌هایی که به غذاهای تند علاقه دارند و طرفدار فلفل تند هستند، می‌بایست پرورش فلفل‌های چیلی در باغ خودشان را مد نظر داشته باشند. حتی اگر فضای لازم برای کشت فلفل را در باغ ندارید، گونه‌های مختلفی از این گیاه موجود هستند که می‌توانند در داخل خانه پرورش داده شوند. در حقیقت، پرورش فلفل چیلی در داخل خانه برای تازه‌کارها راحت‌تر است، زیرا می‌توانند کنترل بهتری بر آب، درجه حرارت و نور (به‌عنوان سه عنصر حیاتی در تولید یک محصول موفق) داشته باشند.

مرحله‌ی ۱: آماده‌سازی فلفل

گونه‌ی فلفل چیلی دلخواهتان را انتخاب کنید. گونه‌هایی از فلفل‌های تزئینی کوتاه‌قد موجود هستند که کاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است.

۱- گونه‌ی چیلی دلخواهتان را انتخاب کنید. گونه‌هایی از فلفل‌های تزئینی کوتاه‌قد موجود هستند که کاشتشان در داخل خانه راحت‌تر و بهتر است، زیرا در صورت انتخاب گونه‌های بزرگ‌تر، امکان دارد فضای کافی برای رشد ریشه‌ی آن‌ها در داخل یک گلدان وجود نداشته باشد. انتخاب گلدان پلاستیکی نسبت به گلدان رسی بهتر است. گلدان‌های رسی (نظیر خاک‌های رس قرمزرنگ) تمایل زیادی به جذب رطوبت خاک علی‌الخصوص در شرایط گرم و پرنور موردنیاز برای رشد دارند.

۲- انتخاب گلدان پلاستیکی نسبت به گلدان رسی بهتر است. گلدان‌های رسی (نظیر خاک‌های رس قرمزرنگ) تمایل زیادی به جذب رطوبت خاک،علی‌الخصوص در شرایط گرم و پرنور موردنیاز برای رشد فلفل‌های چیلی، دارند. این فلفل‌ها نیاز به میزان زیادی از رطوبت برای رشدشان دارند و امکان خشک شدن آن‌ها در گلدان رسی وجود دارد.

۳- گلدانی را انتخاب کنید که دارای سوراخ تخلیه باشد. ازآنجایی‌که فلفل‌های چیلی نیاز به آبیاری زیاد برای رشدشان دارند، می‌بایست سوراخ‌های تخلیه در گلدان وجود داشته باشد تا آب اضافی خارج‌شده و ریشه‌ها را غرق در آب یا پوسیده نکند.

۴- قبل از استفاده گلدان را ضدعفونی کنید. قبل از استفاده گلدان را ضدعفونی کنید. بسیاری از گلدان‌ها، علی‌الخصوص مواردی که قبلاً مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

دارای باکتری‌ها یا تخم حشرات مخفی هستند که می‌توانند زندگی گیاه را به سمت نابودی بکشانند. گلدانتان را با استفاده از آب گرم و صابون بشویید تا این تهدیدها را خنثی نمایید.

۵-مخلوط خاک گلدان تهیه نمایید. خاک باغچه معمولاً دارای باکتری‌هایی است که به بذرهای فلفل آسیب‌زده، از جوانه‌زدن جلوگیری کرده و مانعی برای رشد بوته‌ها می‌شوند. می‌توانید مخلوطی از خاک و کمپوست را از فروشگاه‌ها تهیه نمایید تا کیفیت خاکتان افزایش پیدا کند. هر قدر کیفیت خاک بیشتر باشد، احتمال پرورش موفق گیاه افزایش پیدا خواهد کرد. در ادامه کیفیت خاکتان را با افزایش مقداری ورمی کولیت افزایش دهید.

مرحله‌ی ۲: تسریع فرایند جوانه‌زدنی فلفل

۱-.یک مشت بذر فلفل چیلی را میان ورقه‌های حوله‌ی کاغذی مرطوب بگذارید. بذرها می‌بایست به‌صورت صاف و تک‌لایه روی حوله قرار گیرند تا رطوبت به‌صورت مساوی میان آن‌ها توزیع شود.

۲- بذرها و حوله‌ی کاغذی را در داخل محفظه‌ای دردار بگذارید. می‌توانید از یک ظرف غذای پلاستیکی با در محکم استفاده کنید.

۳- بذرها را در قفسه‌ای گرم و دارای تهویه بگذارید. هم گرما وهم رطوبت از موارد لازم برای جوانه‌ زدن هستند.

۴- پس از گذشت ۲ الی ۵ روز، بذرها را بررسی کنید. اگر متورم شده باشند، برای کاشت آماده هستند. حتی امکان دارد که جوانه‌های کوچکی از داخل برخی از بذرها بیرون زده باشد.

مرحله‌ی ۳: کاشت بذر فلفل

۱- گلدان را با مخلوط خاک پر کنید. فاصله خالی حداقل ۲.۵ سانتی‌متری میان سطح بالای خاک و لبه گلدان در نظر بگیرید.

۲- بذرهایتان را در داخل گلدان بکارید. فاصله‌ی میان هر دو بذر می‌بایست ۵ سانتی‌متر باشد.

۳- مقدار کمی کمپوست روی بذرها بریزید. شما می‌بایست فقط حدود ۰.۵ نیم سانتیمتر کمپوست روی بذرها داشته باشید تا صرفاً مواد معدنی لازم برای خاک مهیا شود.

۴- با استفاده از اسپری آب روی بذرها بپاشید. هر چند وقت یک‌بار این کار را انجام دهید تا رطوبت خاک حفظ شود. آب برای فلفل‌های چیلی علی‌الخصوص در مراحل اولیه‌ی کاشت ضروری است.

۵- وضعیت گلدان را برای مشاهده‌ی رشد بذرها رصد کنید. بسته به گونه‌ی فلفلی که انتخاب کرده‌اید، یک الی ۶ هفته طول می‌کشد تا اولین جوانه بر روی خاک ظاهر شود.

مرحله‌ی ۴: داشت و برداشت فلفل

۱- فلفل‌های چیلی را در نزدیکی یک پنجره‌ی آفتاب‌گیر بگذارید. پنجره‌ای را انتخاب کنید که رو به غرب یا جنوب باشد تا بهترین و گرم‌ترین نور برای گیاه فراهم شود. فلفل‌های چیلی با استفاده از نور کامل آفتاب رشد می‌کنند، بنابراین گیاه را در نزدیک‌ترین فاصله‌ی ممکن به پنجره قرار دهید تا امکان برخورد نور آفتاب با آن ماکزیمم شود.

۲- نور فلورسنت برای گیاه فراهم کنید. اگر نمی‌توانید نور طبیعی کافی را برای گیاه در داخل خانه به وجود آورید، آن‌ها را در زیر نور مصنوعی فلورسنت قرار دهید. این چراغ‌ها می‌بایست حدوداً ۲۰ سانتی­متر بالای گلدان قرار گیرند و بین ۱۴ الی ۱۶ ساعت در هر روز روی گیاه روشن باشند تا نور و گرمای کافی را برای آن فراهم کنند.

۳- جریان هوای لازم را به‌صورت روزانه برای گیاه مهیا کنید اما از جریان‌های هوای شدید دوری نمایید. به مدت چند ساعت در روز، پنجره‌ای را باز کرده یا پنکه‌ای با دور کند روشن کنید. ایده‌آل این است که جریان هوا دمای اتاق را در حالت نسبتاً گرم نگهداری. جریان‌های شدید هوای داغ و سرد می‌توانند مانع رشد شوند، بنابراین بوته‌های فلفلتان را از وسایل تهویه یا دریچه‌های هواساز دور نگهدارید.

۴- پس از مشاهده‌ی جوانه‌ها در بالای خاک، فلفل‌هایتان را کاملاً خیس کنید. هرگاه حس کردید سطح خاکتان خشک شده، فلفل‌های چیلی را آبیاری کنید. آن‌قدر به گیاه آب بدهید تا اینکه آب اضافی از طریق سوراخ‌های انتهایی گلدان تخلیه شوند.

۵- فرایند رشد را با استفاده از کود سبزی‌ها به‌صورت ماهیانه تقویت کنید. از یک کود متعادل ۱۵ -۱۵-۱۵ که حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم است استفاده کنید.

سه عددی که روی کیسه‌ی کود نوشته‌شده، نشان‌دهنده‌ی درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم موجود در کود است. کود ۱۵-۱۵-۱۵ درصد یکسانی برای این سه عنصر دارد و این بدین‌ معناست که شاخ‌ و برگ، سیستم ریشه، گل‌ها و میوه‌ی فلفل به‌اندازه‌ی مساوی از غذا بهره‌مند می‌شوند. نیتروژن باعث تقویت شاخ‌ و برگ می‌شود، پتاسیم به رشد گل‌ها و قدرت کلی گیاه کمک می‌کند و فسفر نیز کیفیت ریشه و میوه را ارتقا می‌دهد.

۶- فلفل‌هایتان را به‌صورت جداگانه بچینید. به سایز و رنگ استاندارد (قرمز،نارنجی،زرد یا سبز) برای گونه‌ی چیلی خاصی که انتخاب کرده‌اید، توجه کنید. هنگامی‌که فلفلتان به آن سایز و رنگ استاندارد رسید، از قیچی برای چیدن فلفل استفاده کنید و ساقه‌ی بالای میوه را جدا نمایید. بوته‌های فلفل چیلی ۹۰ روز پس از جوانه ‌زدن، آماده‌ی بهره‌برداری هستند و می‌توانید فلفل‌هایشان را برداشت کنید.

اهمیت غذایی و دارویی

خواص فلفل خیلی زیاد است. فلفل دارای انواع ویتامین‌های A، B۱، B۲، نیاسین و C است. بخصوص فلفل از نظر ویتامین‌های A از اهمیت خاصی برخوردار است. همچنین فلفل دارای املاح کانی فراوان است. عناصری هم چون کلسیم، فسفر، آهن، سدیم و به‌خصوص پتاسیم در فلفل به حدود وفور وجود دارد. همچنین فلفل دارای پروتئین، چربی، کربوهیدرات و ترکیبات فیبری است. بیش از ۹۰ درصد وزن فلفل را آب تشکیل می‌دهد. تندی فلفل مربوط به ترکیبات فنولیک به نام کاپسا ایسین می‌باشد که مقدار آن در ارقام مختلف فلفل متفاوت است و قرمزی رنگ فلفل در هنگام رسیدن میوه مربوط به ترکیبات مختلف شیمیایی به نام کاپ سانتین، کاپ سانوهین، کاپ سوربین، زی زانتین، کریپتوزانتین و لوتئین است که برای خوش‌رنگ و خوش‌طعم کردن غذا به آن اضافه می‌کنند. از فلفل به‌عنوان دارو استفاده می‌شود و آن در درمان روماتیسم، سوءهاضمه، ناراحتی‌های اعصاب و لمباگو تجویز می‌گردد. چگونگی برداشت فلفل به نوع فلفل و طرز مصرف آن بستگی دارد. ارقام فلفل شیرین را وقتی برداشت می‌کنند که میوه‌های آن‌ها هنوز سبز هستند؛ ولی باید به رشد کاملشان رسیده باشند. این نوع فلفل را به‌عنوان سبزی مصرف می‌‌نمایند. برای تهیه ادویه باید میوه کاملاً رسیده و قرمز باشد.

آفات و بیماری‌ها

از آفات مهم فلفل می‌توان از شته‌ها، تریپس، کرم شب‌پره زمستانه، کک‌های گیاهی و انواع مختلف نماتدها همچون Root-knot-nematode نام برد. از بیماری‌های مهم فلفل آنتراکنوز، پژمردگی باکتریایی، لکه برگی، پوسیدگی میوه، سفیدک حقیقی، بیماری بوته میری فیتوفترایی فلفل و بیماری‌های ویروسی قابل ذکر است.

فلفل دارای ویتامین‌های A، B، B6، C، پروتئین، کالیم، کلسیم، منیزیم، چربی، روغن، فیبر، بتاکاروتن، هیدروکربن، شکر، بیوفلاونیدن، کپساسین و آنتی اکسیدان است که باعث جلوگیری از سرطان دستگاه گوارشی و پائین آوردن کلسترول خون و افزایش جریان خون می‌گردد. فلفل باعث ترشح آنتی باکتری‌ها و جلوگیری از عفونت روده‌ها می‌گردد و در تسکین و آرامش اعصاب قبل از خواب نقش بسزایی دارد. همچنین به دستگاه گوارشی در هضم غذا کمک می‌کند.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

شَبدَر جزء مهم‌ترین گیاهان علوفه ای خانواده لگومینز در مناطق معتدل و مرطوب است که از نظر علوفه‌ای و مرتعی دارای ارزش بسیار زیادی است و در تغذیه دام‌ها نقش بسزایی دارند. شبدرها گیاهی سه برگچه‌ای‌اند و به همین خاطر اسم علمی آن‌ها از دو کلمه لاتین "Tria" به معنی سه و "Folia" به معنی سه برگچه‌ای گرفته شده است. تعداد گونه‌های شبدر در دنیا حدود ۳۰۰ گونه ذکر شده که از این تعداد ۲۵ گونه از نظر کشاورزی مهم است که از این تعداد فقط ۹ گونه آن‌ها از جمله شبدر زیرزمینی به‌صورت تجارتی کشت می‌شوند. بیشترین پراکنش شبدرها در منطقه مدیترانه است، به‌طوری‌که در منطقه آسیا ۱۶۰–۱۵۰ گونه، آمریکا ۶۵–۶۰ گونه و در آفریقا ۳۰–۲۵ گونه گزارش شده است. بر اساس تحقیقات بانک ژن گیاهی و ذخایر توارثی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر تعداد گونه‌های تاکنون شناخته شده شبدر در ایران حدود ۵۴ گونه است.

خصوصیات کلی شبدرها

تمام شبدرها در آب‌وهوای خنک بهترین عملکرد را دارند. در بین شبدرها شبدر سفید از همه مقاوم‌تر است. میزان قند در شبدرها بیش از یونجه است و سطح برگ بیشتری نسبت به یونجه دارند اما مقاومت شبدرها به شوری کمتر از یونجه است و نیاز آبی شبدرها نیز کمتر از یونجه است. البته باید توجه داشت که شبدرها به لحاظ کمیت تولید در سطح پایین‌تری از یونجه قرار دارند و میزان مواد غذایی قابل‌هضم یونجه از شبدرها بیشتر است. به‌صورت کلی تفاوت شبدرها با یونجه این است که برگ یونجه بیضی شکل ولی برگ شبدر گلابی شکل است. همچنین رنگ برگ‌ها در شبدر سبز و شفاف و در یونجه سبز تیره است.

خصوصیات بذر شبدرها

تحقیقات انجام‌گرفته نشان می‌دهد مهم‌ترین عامل ایجاد بذرهای با پوسته سخت در شبدرها خشکی و کمی رطوبت نسبی هوا در زمان رسیدگی است. خواب بذر شبدر را به‌وسیله سرما دادن می‌توان شکست. بذر هیچ‌یک از شبدرها در زمان جوانه‌زنی به نور نیاز ندارند. به عبارت بهتر بذر هیچ‌یک از شبدرها فیتوبلاست نیستند. همان‌طور که ملاحظه می‌شود بزرگ‌ترین بذرها در بین گیاهان علوفه‌ای تیره بقولات مربوط به اسپرس و ماشک‌ها است. باید توجه داشت هرچه اندازه بذر بزرگ‌تر باشد معمولاً زودتر جوانه می‌زنند و گیاهچه بزرگ‌تری تولید می‌کنند. البته پوسته سخت بذر را نیز باید در نظر گرفت (مسلم است بذرهای دارای پوسته سخت دیرتر جوانه می‌زنند) موضوع ذکرشده در بالا به شرطی صحیح است که پوسته سخت بذرها صفر در نظر گرفته شود. در واقع هم میزان بذرهای سخت در بعضی از شبدرها مانند شبدر برسیم و شبدر لاکی بسیار پایین است. بذر بعضی از شبدرها مانند شبدر پنجه کلاغی (Lotus cornicaltus) بسیار به‌کندی جوانه می‌زند و گیاهچه بسیار ضعیفی تولید می‌کند، به‌طوری‌که ایجاد یک مزرعه کامل از این شبدر ممکن است تا دو سال به طول انجامد.

طرز کاشت بذر شبدر

شبدر از طریق بذر تکثیر می‌شود برای کاشت شبدر قبل از کشت زمین موردنظر را پس از شخم زدن و اضافه نمود کود صاف و برای کشت بذر شبدر آماده کنید. توجه داشته باشید که سطح زیر کشت باید کاملاً نرم و مسطح باشد. به دلیل ریز بودن بذر شبدر بهتر است آن را با خاک نرم مخلوط کنید و بر سطح موردنظر بپاشید. همچنین می‌توان از دستگاه بذرافشان نیز برای کشت بذر استفاده کنید. پس از کاشت بذر آن را آبیاری کنید. پس از مدتی بذر جوانه می‌زند.

زمان کاشت بذر: کشت بذر شبدر در مناطق سردسیر و نیمه سردسیر از نیمه شهریور ماه تا نیمه مهرماه است. کشت بهاره این گیاه نیز در برخی از مناطق متداول است.

ارتفاع: ارتفاع این گیاه با توجه به گونه‌های مختلفی که دارد متفاوت و بین ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است.

فاصله کاشت گیاه: در روش کشت مکانیزه برای تولید علوفه فاصله شبدر بین ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر است. برای تهیه بذر بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر است.

عمق کاشت بذر: پس از کاشت بذر در صورت نیاز لایه نازکی خاک بریزید

خاک مناسب رشد: بهترین خاک برای رشد شبدر خاک‌های قلیایی و مرطوب می‌باشند.

دمای مناسب رشد: دمای مناسب برای رشد شبدر بین ۱۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است.

مقدار آبدهی: به آبیاری متوسط و منظمی نیاز دارد بین دو آبیاری باید سطح موردنظر خشک باشد.

نور: از جمله گیاهان آفتاب دوست است که برای رشد به نور زیاد و همچنین هوای خنک نیازمند است.

خصوصیات تغذیه‌ای شبدرها

شبدر محصول علوفه‌ای مهمی است. به همین دلیل است که به‌طور گسترده‌ای در کشت علوفه‌ای و مراتع استفاده می‌شود. شبدرها به‌عنوان علوفه سبز، علوفه خوراکی و چمن پوششی استفاده می‌شوند. ۱۰۰ کیلوگرم از شاخ و برگ شبدر علوفه شامل ۸/۱۹ واحد و ۷/۲ کیلوگرم پروتئین قابل‌هضم است. شبدر اسیدهای آمینه ضروری بیشتری تر (سیستئین، تریپتوفان و لوسین) نسبت به دانه ذرت و دانه جو و گندم هستند. در شبدرها فسفر به‌ندرت از ۴۴/۱ گرم در هر کیلو ماده خشک پایین‌تر است و از این نظر نسبت به یونجه برتر هستند و دام‌هایی که از شبدر تغذیه می‌کنند، کمتر دچار کمبود فسفر می‌شوند. گونه شبدرهای حقیقی با Genus Trifolium همگی علفی و دارای برگ‌های سه‌تایی هستند. گل‌ها کوچک بسیاری دارند که روی یک دمگل کوتاه پرگل واقع شده است. گلبرگ پهن خارجی تنها اندکی بزرگ‌تر از سایر گلبرگ‌هاست. شبدرهای حقیقی می‌توانند یک‌ساله، دوساله یا چندساله باشند.

مواد ضد تغذیه‌ای در شبدرها: شبدرها دارای موادی هستند که از ارزش غذایی آن‌ها می‌کاهد. مثلاً شبدر قرمز دارای ماده‌ای به نام فورموننتین است که نوعی شبه استروژن گیاهی است و می‌تواند سبب سقط‌جنین در گوسفندان شود همین‌طور شبدر سفید دارای هیدرو سیانیدرید (HCN) که برای دام‌ها می‌تواند بسیار مضر باشد و مصرف زیاد آن فعالیت غده تیروئید را افزایش می‌دهد، شبدر پنجه کلاغی نیز دارای مقداری هیدروسیانیدرید است اما مقدار آن به حدی نیست که برای دام‌ها اسمیت بسیار بالا ایجاد کند. شبدر شیرین دارای یک ماده ضد تغذیه به نام کومارین است برای دام‌ها مضر است و سبب انعقاد خون در دام‌ها می‌شود و بسیار خطرناک است. همین‌طور مصرف زیاد شبدر ایرانی می‌تواند سبب افزایش برخی از اختلالات مربوط به دام مانند: enterotoxaemia (کلیه کاغذی)، photosensitisation ادرار سنگ (سنگ شبدر) در گوسفندان شود.

نفخ در اثر مصرف شبدرها: مصرف علوفه تازه شبدرها مانند بسیاری از بقولات دیگر به دلیل پروتئین زیادی که دارند در دام‌ها تولید نفخ می‌کند در اثر مصرف شبدر سفید، شبدر قرمز، شبدر شیرین و شبدر ایرانی در دام‌ها نفخ ایجاد می‌شود اما مصرف شبدر پنجه کلاغی و شبدر برسیم (مصری) در دام‌ها هیچ‌گونه نفخی ایجاد نمی‌کند، دلیل این موضوع وجود تانن‌ها قابل اتصال به پروتئین‌ها در این دو شبدر است که با رسوب پروتئین در شکمبه کمک می‌کند و مانع ایجاد نفخ می‌شود. در بین شبدرها خطرناک‌ترین آن‌ها به لحاظ نفخ زایی شبدر سفید لادینو است.

خواص شبدر

از جمله خواص شبدر به این مورد اشاره نمود که مواد (به‌اصطلاح ضد تغذیه) موجود در شبدر می‌توانند برای انسان خواص دارویی داشته باشند و مفید باشند مثلاً کومارین موجود در شبدر شیرین و گیاه Ferula badrakema می‌تواند سبب توقف رشد سلول‌های سرطانی مثانه شود. همین‌طور فورمونتین موجود در شبدر قرمز از ارزش دارویی خاصی برخوردار است، آزمایش انجام‌گرفته در سال ۲۰۱۰ نشان داده است که فورموننتین می‌تواند از رشد سلول‌های سرطان سینه در زنان جلوگیری کند، اما مصرف آن سبب مشکلات جنسی در مردان می‌شود. عرق شبدر چاق‌کننده است. مولد خون و نیرودهنده‌ی قوای جنسی می‌باشد. نرمی استخوان اطفال را درمان کرده و تصفیه کننده‌ی خون است. عسل شبدر همچنین می تواند به تنظیم فشار خون کمک کند. مصرف روزانه حداقل یک یا دو قاشق چای خوری از این عسل در اوایل روز به حفظ فشار خون کمک می کند.

برای خرید بذر شبدر و سایر علوفه به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.